Het geeft een dubbel
gevoel, want het druist in tegen elke vezel in je
lichaam… Maar als ze je vragen om
hulp en je die diertjes ziet dan kan
je geen neen zeggen… Zij hebben er
immers niet om gevraagd. Voor
hen zijn zij niet meer dan afval, zij hebben er dan ook geen
probleem mee om hen gewoon te dumpen in
dodenstations of te laten verdwijnen, op welke manier dan ook. Brengen
ze niet meer op? Dan moeten ze weg, verdwijnen…
We namen een aantal van hen ter harte. Ze zullen moeten wennen aan het leven in huis, hebben nog nooit gewandeld noch werden ze ooit geknuffeld... Het zijn projectjes, elk op zich, maar zeker de moeite waard. Geen kant-en-klare hondjes maar onmetelijk dankbaar als je er mee aan de slag wil gaan!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten