We hebben 4 maanden geleden Charlie (Ace Baruch) geadopteerd, nadat ik verliefd werd op dit angstige, maar toch enigszins nieuwsgierige hondje in de refugio in Spanje. Hij is van een zeer angstig hondje veranderd in een hele enthousiaste en actieve hond, die aan het begin niet eens naar buiten durfde en nu keihard tegen mij en de deur springt met een kwispelend stompje omdat hij niet kan wachten. We hebben alles met geduld en hele kleine muizenstapjes aangepakt, zodat de situatie voorspelbaar en stabiel voor hem was. Hierdoor is zijn zelfvertrouwen enorm gegroeid en dat is elke dag magisch om te zien.
Charlie was niet alleen bang voor mensen, maar nog banger voor
andere honden. Ook dat gaat al een stuk beter. We vermijden de losloopgebieden
en een andere aangelijnde hond vindt hij inmiddels niet meer spannend.
Omdat Charlie in het asiel ook met een maatje zat en zijn angst
voor honden vooral vreemde honden betreft, hebben we vorige week ook ZoΓ« (Ace
Pip) geadopteerd. Na anderhalve dag lagen ze samen op een kleedje,
onvoorstelbaar toch? Soms komt ZoΓ« hem een kusje geven en weet hij nog even
niet wat hij ermee aan moet, maar hij raakt steeds ontspannener en zoekt haar
af en toe zelfs op.
Alle lieve vrijwilligers van Ace, hartelijk dank voor jullie steun
en advies aan ons en uiteraard voor de verzorging van alle hulpeloze hondjes in
Spanje.
Liefs, Kim en Robert
En natuurlijk namens hondenkinderen Charlie en ZoΓ«πΎ
Geen opmerkingen:
Een reactie posten