LUPITA nu LUNA genaamd maakt het goed.
Bij
thuiskomst was ze al direct nieuwsgierig, ging al drinken en haar korreltjes
eten.
Overal
snuffelen tot ze een plaatsje vond achter een zeteltje in de hoek... daar bleef
ze recht zitten tot ze letterlijk om viel van de slaap, en eindelijk haar
zachte kussen opzocht om de rest van de nacht in te gaan.
De
bange oogjes werden na een 4-tal dagjes al wat minder gespannen. Met een stevig
harnas en tweede halsband dubbel aangelijnd onze eerste stapjes buitendeurs
gezet.
Ze
genoot kennelijk van het groene gras onder haar pootjes, en deed flink haar
behoefte.
Ze
is zo mooi en sierlijk, haar fijne staartje durft ook al eens op en neer gaan
.... een seintje van goed gevoel... toch?
Wij
doen rustig voort, bouwen dag per dag haar vertrouwen op. Niks moet maar
natuurlijk mag niet alles hé ... we gaan het haar leren en samen met onze
hoogbejaarde maar zéér aanwezig podencootje vormen we een supergezellig
roedeltje.
Veel
groetjes van LUNA,Podenco SARA, baasjes Sabine & FILIP
Geen opmerkingen:
Een reactie posten