Ongelooflijk maar waar wilde Camino eerst niet
in de kooi, ze wist dat het iets raars was en twijfelde,… Ze twijfelde tot de
honger het van de twijfel overnam en ze de kooi in liep en nu bij ons
zit,… Vandaag heeft Camino geen honger meer, noch dorst, maar heel veel
andere hondjes, lotgenoten, om haar heen,… Maar al die mensen die haar
willen strelen, knuffelen en koesteren, daar moet zij nog aan wennen,… Ze moet
nog leren dat mensen ook een andere kant hebben,…
Ze is een Podencootje als miljoenen anderen,
maar voor ons is het Camino, die nu in ons midden zit, en telt net als alle anderen,…
Haar leven is een wereld om te redden,… Wereld per wereld,…
Geen opmerkingen:
Een reactie posten