Vorig jaar verhuisde wij van een klein appartement naar een huis met tuin
in een rustige buurt.
De perfecte situatie om ons gezin uit te breiden. Een hond ging niet omdat
mijn vriend en ik beiden fulltime werken. Een kat is wat meer zelfstandig en was
meer voor ons geschikt. Mijn schoonzus had een hond bij Ace geadopteerd en wees
ons op de website. Toen we de katten bekeken werden we meteen verliefd op Nino.
Hij had wat weg van een siamees of birmaan met grote blauwe kijkers. Na zijn
vlucht naar Nederland leek hij totaal niet bang; hij kwam direct uit de carrier
en ging nieuwsgierig rondsnuffelen door het huis. Toch merkte we al snel dat hij
wel het een en ander had meegemaakt. Hij houdt van mensen, wilt alles zien en
overal bij zijn, maar kom niet te dicht bij hem want dan bijt hij (zachtjes).
Dit was in het begin wel even wennen en we hebben moeten zoeken naar een manier
van omgang met hem die bij hem past. Nu na een jaar zien we een enorme
verbetering. Hij komt bij ons liggen, laat zich aaien, geeft kopjes etc. Het
(zacht) bijten blijft nog wel als het hem niet zint, maar dat gaat er misschien
nooit helemaal uit, want wie weet wat heeft hij op straat meegemaakt. We
accepteren hem zoals hij is, een leuke lieve boef met een Spaans temperament.
Wij zijn daarom enorm blij dat ACE hem heeft gered en hij een plekje bij ons mocht krijgen!
Wij zijn daarom enorm blij dat ACE hem heeft gered en hij een plekje bij ons mocht krijgen!
Vriendelijke groeten,
Colinda
Geen opmerkingen:
Een reactie posten