DAGBOEK ZATERDAG - Hopla en buiten, een oorprobleem,...

Het is een hondje van 2,9 kg,… Klein, lief en aanhankelijk, erg mensgericht,… Ze werd net binnen gebracht in een dodenstation toen ik daar papieren moest ophalen,… Ze had een hematoom op haar oor gehad en dat was er een beetje over he, met die dierenartskosten en zo,… En zo,… Mabel hing in de man zijn handen,… Met de oogjes neergeslagen, geen interesse in niemand meer,… De pijn die ze had was zo ondraaglijk dat ze maar hing in de armen van haar baasje, de vlooitjes kwamen hier en daar even piepen, en gingen dan rustig hun leventje verder, … 't Is toch maar een hondje, niet ? Ik mag niet sarcastisch worden maar mijn bloed stond zowat te koken om die …. (vul zelf maar in) mijn gedacht te zeggen maar neen hoor,… “Meneer, ik heb iemand die dit hondje zeker wil helpen, wil je haar niet aan mij over geven ?” Ja, maar ze is nu al in het dodenstation,… Ja, antwoord ik, maar je hebt nog niet getekend, je kan haar veel leed besparen want ik ga zo naar de dierenarts,… Een keuring van boven tot onder, een grijns op zijn smoeleke, en dan,… “Neem haar maar mee, hier is ze", en zo plofte Mabel in onze armen,… En ja hoor, onmiddellijk naar de dierenarts die op het punt stond te vertrekken,… Mijn God, Fabienne, wat moet dat pijn doen,… Ze kreeg dadelijk pijnstillers en alles wat nodig was opdat deze kleine van 2,9 kg van haar pijn verlost zou worden, een pipetje, ontworming en dan een lekker badje en lekker eten, en heel veel lieve knuffels en lieve woorden,… En nu, nu begint dit lieve snoetje haar leven,… Ze is enkele jaren oud, een gebit als een kerkhof,… Maar dat is allemaal op te lossen,… Mabel is nu een van onze schatjes, daar mag je zeker van zijn en hopen dat haar baasje ooit een dag mag beleven wat zij beleefde,… Of is dat te sarcastisch!?