In Memoriam Adela 7560

Bij deze moet ik helaas melden dat Kendi, waarvan ace-naam Adela(7560), is overleden op 29-05-2017. Haar geschatte geboortedatum was 30-06-2003, wat betekent dat ze bijna 14 jaar heeft mogen worden. Ik heb haar geadopteerd op 10,5 jarige leeftijd en heeft bij ons nog 3,5 mooie jaren mogen beleven.

Op 13 november 2013 kwam Kendi aan op vliegveld Rotterdam. Wat een bijzondere ervaring was dat. Ik was helaas zelf erg ziek en zwanger, maar ben haar toch zelf op gaan halen met veel medicatie. Helaas ben ik diezelfde avond toen opgenomen geweest in het ziekenhuis. Bij aankomst bleek ze ergens erg veel pijn te hebben en ook had ze 2 gaten in haar gezichtje onder haar ogen. Ze bleek ernstig ontstoken kiezen te hebben, waardoor de pus uit haar wangen omhoog kwam. Deze kiezen hebben we de dag erna gelijk laten trekken, waardoor de pijn gelijk weg was en het een heel lief hondje was. Ze heeft na de 10,5 jaar die ze al ongelukkig geleefd heeft in Spanje, de 3,5 jaar erna ook niet veel geluk gehad. Zo stelde we heel snel vast samen met een specialist dat ze ernstige bronchitis had. Hiervoor heb ik haar tot de dag van gisteren behandelt met medicijnen en puffers. Ook heeft ze in de tijd dat ze bij ons was melkklierkanker ontwikkelt. Eraan opereren zou meer risico leveren, dan het laten zoals het was. Erg veel geluk in haar leven, heeft ze dus niet gehad. Maar wat heeft ze de afgelopen 3,5 jaar veel liefde mogen ontvangen van ons. Altijd voor haar klaargestaan en zo dankbaar dat we haar laatste tijd zo mochten invullen. Ze was zo sterk en lief, ondanks haar vreselijke verleden. Dat ze het met al die klachten nog 3,5 jaar bij me heeft volgehouden, staat de dierenarts zelfs van te kijken. Het laatste jaar zag en hoorde ze ook bijna niet meer. De beslissing dat ik haar ooit zou moeten in laten slapen was dus al zeker ter sprake. Maar ze bleef het goed doen en ik hoopte dat als het zo zou zijn, ze zelf in haar slaap van ons heen zou gaan. Maar zo sterk als ze was en zoveel liefde als ze voor ons had, deed ze dat niet. Tot afgelopen weekend ging het “goed” met Kendi. In het weekend is ze zo ver afgetakeld, dat ze bijna niet meer kon staan, omviel tijdens het lopen, haarzelf onder ging plassen en poepen en met klap op de vuurpijl ook nog een ontstoken oog erbij kreeg, waar ze zo’n pijn aan had en ik niet eens bij in de buurt mocht komen. Dit was voor mij het moment dat ik hard moest zijn voor mijzelf en voor Kendi haar geluk moest kiezen. Ze heeft zo geleden in haar jaren, dat ik haar niet kon laten lijden, omdat ik haar niet wilde missen. Daarom heb ik haar op 29-05-2017 in laten slapen bij de dierenarts. Inmiddels is ze ook al gecremeerd en zal ze snel bij ons thuis zijn, waar ze voor altijd bij mij in de huiskamer mag blijven, dicht bij ons.

Wat ben ik blij dat ik haar laatste 3,5 jaar zo goed mogelijk heb in mogen vullen. Waar ze heeft mogen genieten met nog 3 andere keeshondjes. Ik mis haar enorm en zal nooit meer zoveel bewondering voor een hondje hebben als dat ik voor Kendi heb. Een hond die je nooit meer tegen zal komen.

Ik wil ook graag Marion McCarthy bedanken, waar ze heeft mogen leven tot ze geadopteerd werd door mij en ook Nicole Mulier die haar fostermama was tijdens het verblijf in Spanje.

Mama houdt van jou met heel haar hart lieve schat. Het ga je goed en hopelijk ben je tevreden met hoe ik voor jou uit liefde gehandeld heb.

Kendi/Adela 30-06-2003-29-05-2017