zondag 23 april 2017

Wat kan er binnen een week veranderen…

Hallo lieve dierenvrienden,
Heb vorige week vrijdag mijn paard helaas moeten verkopen, daar ik door lichamenlijk ongemak het werk wat daar bij hoort, niet meer aan kon.
Dankzij mijn hoefsmid is hij op een ZEER goede plek terechtgekomen met weidegang, waar ie de liefde en aandacht verdient die ik hem niet meer kon geven…
Maar, heb  altijd gezegd, een leven zonder paarden of ponies bestaat niet voor mij, maar als ik het werk qua paard niet meer aan kan, dan koop ik een kleine pony erbij, kleinschalig en een stuk minder werk, heb immers  de helft weiland nog nodig. Maar ook vooral voor mijn pony Kelly die ik nog heb, en die ik niet alleen wil laten staan, paarden zijn immers kuddedieren.
Afijn, om een lang  verhaal kort te maken heb ik vorige week zaterdag een drachtige Shetlander gekocht, als vriendinnetje voor mijn pony.
Ze zou uitgeteld zijn op 10 mei, echter….had afgelopen week al een voorgevoel dat het veulen weleens eerder zou kunnen komen,dus vanaf woensdag begonnen met de afrastering aanpassen,vrijdagmiddag de hoefsmid nog gehad gisteravond bloemen bij de bak gezet  en aan de stal gehangen had ik alles zover klaar.., want had immers nog drie weken de tijd….
Echter…toen ik haar gistermiddag uit de wei haalde zag ik dat ze een pad gelopen had in de wei, op stal ging ze direct liggen, maar dacht ik nog, het had nog kunnen zijn dat het veulen zich had gedraaid en ze daarom zo onrustig was…..
Toch maar om het uur even kijken, nou, niks dus, om 2 uur vannacht kijken,nog, niks ,.alles in  rust….
Maar…, vanmorgen om 6 uur, ik naar de stal, en jawel hoor, staat daar een trotse moeder met haar veulen!!!!!
Je kan je ogen dus echt niet geloven!!! Door de stress dacht ik eerst zeker te weten dat het een meisje was, maar het is dus een jongentje, draagt nu de naam Leonardo van de Kamp.
De vlag heb ik maar in de bak gepoot,had het monteren van de vlaggenstokhouder voor vandaag gepland en had een ieder t.z.t. beschuit met muisjes beloofd, maar hier kon ik niet tegen rennen haha..
Afijn, moeder en kind maken het goed ,vanmorgen de dierenarts gehad voor zijn veulenprikje, maar sinds vanavond maakt de kleine al huppelpasjes in de grote box, mooi ook om te bemerken is dat het  een zeer aanhankelijk diertje is, net als mama, want zijn ruggetje kriebelen vind ie wel errug leuk!!
En mijn spanieltjes, ja die zijn even in de war want heb vanmiddag 14 mensen op kraambezoek gehad, en nee, zoveel visite op 1 dag zijn ze dus niet gewend.
Morgen alles weer normaal, ik zou zeggen, kijk en geniet van mijn klein prinsje!
Lieve groeten van mij en drie slapende Cockertjes.


Tieske, Jo, Jody en Marie-Sol.


Geen opmerkingen:

Een reactie posten