zondag 30 april 2017
De ziekenboeg..........
Het is weer druk in de ziekenboeg, hopelijk kunnen er snel weer een paar naar hun kennel.
EL CHAPARRAL nu CHAPAR
Op 3 mei 2016 is El Chaparral (Chapar) door Fabienne gevonden langs de
straat.
Hij was geteisterd van de tekenbeten en spijtig genoeg heeft de zandvlieg hem ook toegetakeld.
Maar door de goeie zorgen van ACE/SHIN medewerkers hebben ze Chapar op punt gekregen.
Op donderdag 18 augustus was Chapar vliegklaar!
Zijn bloedwaarden zijn zelfs top nu mits 2x controle per jaar.
Nu 9 maanden later kunnen we hem niet meer missen.
Hij is volledig ontpopt in een vrolijke, ondeugende hond.
Deze paasvakantie voor het eerst op reis geweest in Normandië, Mont Sint-Michel, Cap de la Hague (Auderville) - einde van de wereld genoemd.
Wat waren we blij met Chapar als reisgezelschap!
Chris Michels-Geraldine-Imogen-Chapar-Minoushe
Hij was geteisterd van de tekenbeten en spijtig genoeg heeft de zandvlieg hem ook toegetakeld.
Maar door de goeie zorgen van ACE/SHIN medewerkers hebben ze Chapar op punt gekregen.
Op donderdag 18 augustus was Chapar vliegklaar!
Zijn bloedwaarden zijn zelfs top nu mits 2x controle per jaar.
Nu 9 maanden later kunnen we hem niet meer missen.
Hij is volledig ontpopt in een vrolijke, ondeugende hond.
Deze paasvakantie voor het eerst op reis geweest in Normandië, Mont Sint-Michel, Cap de la Hague (Auderville) - einde van de wereld genoemd.
Wat waren we blij met Chapar als reisgezelschap!
Chris Michels-Geraldine-Imogen-Chapar-Minoushe
Onze Spaanse honden...
Ik vraag veel mensen om een stukje voor het blog te schrijven maar krijg ook regelmatig de vraag hoe het met onze honden is dus heb ik een filmpje gemaakt waarop ze alle 8 te zien zijn.
Als eerste zie je Yazzie van 16 jaar, zij heeft hartproblemen en krijgt daarvoor medicatie tevens moeten haar ogen iedere dag een paar maal verzorgd worden.
Dan komt Mafalda van 6 jaar in beeld, zij heeft een achterpoot die gebroken is geweest en waar niets aan gedaan is en nu zijn de botten niet goed aan elkaar gegroeid. Zij trekt haar poot op als ze wat harder loopt, heeft er geen pijn aan.
Na Mafalda komt Byron in beeld. Hij is 14 maanden en is aangereden geweest en een goedwillende vrouw heeft hem bij een goedkope dierenarts laten opereren met als gevolg dat hij nu zijn hele voorpoot mist. De operatie van het amputeren is betaald met hulp van de "sparen en frutselen voor de doggiez van ace/shin (voor urgente operaties)".
Daarna zien we Lizzy van 9 jaar die nu 5 jaar bij ons is, ze is in Spanje met haar voorpoot in een wildklem terecht gekomen en de eigenaar wilde geen dierenartskosten betalen en heeft haar meegenomen en thuis haar stuk poot afgehakt. Jullie kunnen je denk ik wel voorstellen wat een traumatische ervaring dit voor haar geweest is en ze nog steeds andere mensen niet echt vertrouwd. We wilden haar een prothese laten aanmeten en daarvoor moest haar stomp worden geopereerd om hem geschikt te maken daarvoor. Gelukkig maar want het bleek dat de zenuwen net onder haar huid lagen en ze constant pijn had, de orthopeed heeft de zenuwen tussen scheenbeen en kuitbeen gebracht zodat dat in ieder geval geen pijn meer doet. Helaas is de prothese mislukt, ze was te bang en we konden haar niet zover krijgen dat ze er mee ging lopen. Tot overmaat van ramp kreeg ze nog een ernstige aanval van Leishmania waardoor haar knieband van haar achterpoot afknapte en ze daar geopereerd aan moest worden,( normaal geneest het met rust ), want anders kon ze niet lopen. Het gaat nu goed met haar, de titter van de LM is nog heel laag en ze krijgt nog wel iedere dag medicatie hiervoor.
Na Lizzy zien we Siebe, bijna 11 jaar oud. Hij heeft hartproblemen en krijgt hier medicatie voor. Ook heeft hij wat tumoren die zich nog steeds rustig houden. Hij slaapt veel en is erg rustig.
Dan komt Ukkie in beeld, zij is 9 jaar. Haar hebben we "gevonden" bij Maureen die voor diverse stichtingen honden in opvang heeft en toen mijn man haar zag was haar gouden mandje verzekerd!
Na Ukkie zien we Henky 2 jaar en die hebben we vorig jaar uit Spanje meegenomen op verzoek van Fabienne omdat het daar niet goed met hem ging. Hij heeft Leishmania en daar kwam maar geen verbetering in, hij beet en krabde zichzelf constant. We hebben hem hier laten testen en uiteraard was de test positief met een titter van 68. Maar ondanks de medicijnen bleef hij maar krabben en bijten en na een allergietest bleek hij allergies voor gras en kruiden. Hij krijgt nu medicijnen tegen de LM maar ook 2 keer per dag een pilletje tegen de jeuk en gelukkig helpt dat. De allergie was niet hoog genoeg om een desensibilisatietherapie toe te kunnen passen.
Als laatste komt Laika in beeld, zij is 11 jaar oud en is de laatste tijd afgevallen en heeft een vergrote lever en milt. We zijn van plan om naar de internist met haar te gaan. Ze heeft er zelf geen last van trouwens, krijgt iedere dag bij haar brokken macaroni en dat eet ze zo op.
Zo verder hebben we nog 3 honden van ACE gehad die al zijn overleden, Goldie en Bram, 2 Cockers en Yoyo een Cross Chihuahua.
Met vriendelijke groeten,
jullie blogster
Ineke Jongeleen.
Als eerste zie je Yazzie van 16 jaar, zij heeft hartproblemen en krijgt daarvoor medicatie tevens moeten haar ogen iedere dag een paar maal verzorgd worden.
Dan komt Mafalda van 6 jaar in beeld, zij heeft een achterpoot die gebroken is geweest en waar niets aan gedaan is en nu zijn de botten niet goed aan elkaar gegroeid. Zij trekt haar poot op als ze wat harder loopt, heeft er geen pijn aan.
Na Mafalda komt Byron in beeld. Hij is 14 maanden en is aangereden geweest en een goedwillende vrouw heeft hem bij een goedkope dierenarts laten opereren met als gevolg dat hij nu zijn hele voorpoot mist. De operatie van het amputeren is betaald met hulp van de "sparen en frutselen voor de doggiez van ace/shin (voor urgente operaties)".
Daarna zien we Lizzy van 9 jaar die nu 5 jaar bij ons is, ze is in Spanje met haar voorpoot in een wildklem terecht gekomen en de eigenaar wilde geen dierenartskosten betalen en heeft haar meegenomen en thuis haar stuk poot afgehakt. Jullie kunnen je denk ik wel voorstellen wat een traumatische ervaring dit voor haar geweest is en ze nog steeds andere mensen niet echt vertrouwd. We wilden haar een prothese laten aanmeten en daarvoor moest haar stomp worden geopereerd om hem geschikt te maken daarvoor. Gelukkig maar want het bleek dat de zenuwen net onder haar huid lagen en ze constant pijn had, de orthopeed heeft de zenuwen tussen scheenbeen en kuitbeen gebracht zodat dat in ieder geval geen pijn meer doet. Helaas is de prothese mislukt, ze was te bang en we konden haar niet zover krijgen dat ze er mee ging lopen. Tot overmaat van ramp kreeg ze nog een ernstige aanval van Leishmania waardoor haar knieband van haar achterpoot afknapte en ze daar geopereerd aan moest worden,( normaal geneest het met rust ), want anders kon ze niet lopen. Het gaat nu goed met haar, de titter van de LM is nog heel laag en ze krijgt nog wel iedere dag medicatie hiervoor.
Na Lizzy zien we Siebe, bijna 11 jaar oud. Hij heeft hartproblemen en krijgt hier medicatie voor. Ook heeft hij wat tumoren die zich nog steeds rustig houden. Hij slaapt veel en is erg rustig.
Dan komt Ukkie in beeld, zij is 9 jaar. Haar hebben we "gevonden" bij Maureen die voor diverse stichtingen honden in opvang heeft en toen mijn man haar zag was haar gouden mandje verzekerd!
Na Ukkie zien we Henky 2 jaar en die hebben we vorig jaar uit Spanje meegenomen op verzoek van Fabienne omdat het daar niet goed met hem ging. Hij heeft Leishmania en daar kwam maar geen verbetering in, hij beet en krabde zichzelf constant. We hebben hem hier laten testen en uiteraard was de test positief met een titter van 68. Maar ondanks de medicijnen bleef hij maar krabben en bijten en na een allergietest bleek hij allergies voor gras en kruiden. Hij krijgt nu medicijnen tegen de LM maar ook 2 keer per dag een pilletje tegen de jeuk en gelukkig helpt dat. De allergie was niet hoog genoeg om een desensibilisatietherapie toe te kunnen passen.
Als laatste komt Laika in beeld, zij is 11 jaar oud en is de laatste tijd afgevallen en heeft een vergrote lever en milt. We zijn van plan om naar de internist met haar te gaan. Ze heeft er zelf geen last van trouwens, krijgt iedere dag bij haar brokken macaroni en dat eet ze zo op.
Zo verder hebben we nog 3 honden van ACE gehad die al zijn overleden, Goldie en Bram, 2 Cockers en Yoyo een Cross Chihuahua.
Klik hier voor het filmpje
jullie blogster
Ineke Jongeleen.
zaterdag 29 april 2017
Vandaag van onze...Niko
Bijna een week
verder!
Stanzi (Niko) leert
elke dag bij: koe, paard, haan, kippen, varkentjes, geiten, andere honden.
Hij komt het onderweg
allemaal tegen en is nieuwsgierig en laat soms een beetje van zich horen. Klein
stoer menneke. Na wat geruststelling is het ok en gaat ie rustig snuffelen en
kijken en spelen. Met andere honden gaat het supergoed.
Hij is goed zindelijk.
Wandelen gaat prima.
Op het veld hier in de
buurt rent ie er op los aan de lange lijn van 15 mtr. Beetje oefenen of ie mij
ook in de gaten houdt en naar me toe komt en dat gaat redelijk
goed.
Stanzi leert snel,
kent zijn beloningssnoepjes al heeeeel goed.
Kan ook prima alleen
binnen blijven wanneer wij samen buiten zijn. Zo oefenen we nu het alleen
binnen blijven. Je ziet hem hier in groeien, van piepen de eerste dag tot nu
effe kijken waar we zijn buiten en dan op zijn kussen gaan liggen en wachten.
Vanaf vandaag wil ik
kort oefenen dat ie echt alleen is. En ik even een boodschap ga doen.
Stanzi slaapt heerlijk
uit. Vanmorgen was het 8.30. Wanneer ik dan niet opsta draat hij zich nog een
keer om. Wacht dan beneden rustig tot we buiten kunnen gaan. En doet niets
binnen. Goed hè!
Hij is heel
gemoedelijk en aanhankelijk en heeft ook pit. Hij waakt ook
al.
Soms lijkt het wel of
ie zich iets aan het bedenken is alvorens te reageren.
Hij is
speels en lief met Sterre (ons kleinkind). Ziet haar ook een beetje als een
kleine pup (Sterre is 2 jaar) dus soms wat bijsturing nodig. Daarnaast is Sterre
hun eigen hond gewend dus is ook best zelf assertief wanneer ze iets niet wil,
hihi.
Wat een zalig beestje.
We genieten. Volgende
week nog een week vrij. Heerlijk.
Jullie Mimi onze Trixi
Mimi nog in Algeciras
Met Trixi gaat het heel goed, ze is een lot uit de loterij.
Klik voor haar foto's hier.
Dank aan deze geweldige vrijwilligers en dierenartsen
Met dank aan deze geweldige vrijwilligers en dierenartsen met een echt hart voor dieren!
(Reportage volgt).
(Reportage volgt).
SPOED DRINGEND SPOED DRINGEND
Door omstandigheden van de huidige adoptanten zoeken wij met spoed opvang of beter nog een nieuw adoptiegezin voor Ron. Het is een heel lieve en sociale hond met heel veel energie. Ron verdient een huis waar hij zijn energie kwijt kan, waar hij ruimte heeft om te rennen en te spelen en waar iemand de tijd heeft om met hem samen dingen aan te leren. Ron is erg leergierig, daarentegen vraagt hij wel een consequente aanpak. Hij kan op zich zeker geplaatst worden bij een andere hond, mits deze niet te onderdanig is, want Ron kan wat overheersend zijn. Ron is zindelijk en kan prima een poos alleen thuisblijven. Het is geen onnodige blaffer. Wie heeft er een fijne plek voor deze prachtige jongen?
Meer gegevens over Ron vind je hier.
Verlate foto's van de aankomst Rotterdam 26 april
Woensdagavond jl. laat kwamen deze vier gelukszakjes aan in Rotterdam.
Met smart werden zij opgewacht door hun nieuwe baasjes. Wat een warm ontvangst hebben deze vier gekregen, echt super!
Elvira was gelijk blij om haar nieuwe gezin te zien, Lidia en Felicia waren in het begin wat onder de indruk maar dit kwam na een tijdje ook goed. En Beertje is een echt beertje, met een al een heerlijk eigen willetje.
Heel veel geluk met elkaar
❤
Met smart werden zij opgewacht door hun nieuwe baasjes. Wat een warm ontvangst hebben deze vier gekregen, echt super!
Elvira was gelijk blij om haar nieuwe gezin te zien, Lidia en Felicia waren in het begin wat onder de indruk maar dit kwam na een tijdje ook goed. En Beertje is een echt beertje, met een al een heerlijk eigen willetje.
Heel veel geluk met elkaar
❤
vrijdag 28 april 2017
Vrijwilliger, zoveel meer dan een woord.
7 jaar terug vertrok ik voor een klein avontuur naar een onbekend asiel in het
zuiden van Spanje, het bleek een leerzame, dankbare, prachtige 2 weken te
worden. Vanaf dan had ik adoptiehonden op afstand, aangezien ik zelf geen hond
kon hebben, Maries hield me altijd van elke hond perfect op de hoogte.
De situatie wijzigde en ik adopteerde mijn eerste SHIN hond, dan kwam er een tweede, een derde (die spijtig genoeg een leven lang haar jager diende en maar een paar maanden kon genieten van het ware hondenleven) en uiteindelijk een vierde maar altijd waren er adoptiehonden op afstand en dan was er Queso...
De mail kwam van Maries dat Queso zijn gouden mand had gevonden en ik zond, zoals altijd, een mailtje naar de adoptanten. Ik kreeg een hartelijk antwoord en stuurde terug, ik kreeg opnieuw een mail en stuurde terug. Stilaan werd er een band opgebouwd en ontmoette ik Queso en zijn baasjes in het echt op de SHIN dag. Ik werd uitgenodigd tijdens hun vakantie en er volgden nog vele mails. Deze paasvakantie mocht ik opnieuw een avondje langskomen tijdens hun vakantie aan zee en het was terug een hartelijke avond!
Danielle en Jean, 2 schatten van mensen met een hart voor dieren. Hun roedel bestaat uit Molly (Jack Russel) aanvulling van Danielle, Molly is een Boerenfox! , het enige België en ook meisje van de roedel, een lieve oude brompot 😊
Dan is er natuurlijk mooie, zwarte Queso, een bon vivant, neemt het leven zoals het komt, een lieve schat. Nummer 3 in rij: Babel, ook een bruingestroomde Spanjaard, hij heeft jarenlang in een asiel daar gezeten. Echt onbegrijpelijk want hij is zo knap, zo lief en zo braaf! Hij kreeg gelukkig de kans van Danielle en Jean om een huishond te worden en wat is hij er zo in geslaagd, zo zie je maar: het ligt nooit aan de hond maar aan de mensen die de hond omringen. En laatste in rij is opnieuw een SHIN'er: Huggo. Vergis je niet in deze Bodeguero, hij heeft misschien een pootje minder, maar energie en liefde (vooral voor zijn tennisbal) ten over!
Ik ben vrijwilliger bij SHIN/ACE en ben daar ultrafier op, 'onze' honden en katten krijgen de kansen die ze zo verdienen! En ik? Ik krijg er gratis en voor niets vrienden bij, mensen die me nauw aan het hart liggen, zoals Danielle en Jean, en dat allemaal dankzij deze vierpotige schatten!
De situatie wijzigde en ik adopteerde mijn eerste SHIN hond, dan kwam er een tweede, een derde (die spijtig genoeg een leven lang haar jager diende en maar een paar maanden kon genieten van het ware hondenleven) en uiteindelijk een vierde maar altijd waren er adoptiehonden op afstand en dan was er Queso...
De mail kwam van Maries dat Queso zijn gouden mand had gevonden en ik zond, zoals altijd, een mailtje naar de adoptanten. Ik kreeg een hartelijk antwoord en stuurde terug, ik kreeg opnieuw een mail en stuurde terug. Stilaan werd er een band opgebouwd en ontmoette ik Queso en zijn baasjes in het echt op de SHIN dag. Ik werd uitgenodigd tijdens hun vakantie en er volgden nog vele mails. Deze paasvakantie mocht ik opnieuw een avondje langskomen tijdens hun vakantie aan zee en het was terug een hartelijke avond!
Danielle en Jean, 2 schatten van mensen met een hart voor dieren. Hun roedel bestaat uit Molly (Jack Russel) aanvulling van Danielle, Molly is een Boerenfox! , het enige België en ook meisje van de roedel, een lieve oude brompot 😊
Dan is er natuurlijk mooie, zwarte Queso, een bon vivant, neemt het leven zoals het komt, een lieve schat. Nummer 3 in rij: Babel, ook een bruingestroomde Spanjaard, hij heeft jarenlang in een asiel daar gezeten. Echt onbegrijpelijk want hij is zo knap, zo lief en zo braaf! Hij kreeg gelukkig de kans van Danielle en Jean om een huishond te worden en wat is hij er zo in geslaagd, zo zie je maar: het ligt nooit aan de hond maar aan de mensen die de hond omringen. En laatste in rij is opnieuw een SHIN'er: Huggo. Vergis je niet in deze Bodeguero, hij heeft misschien een pootje minder, maar energie en liefde (vooral voor zijn tennisbal) ten over!
Ik ben vrijwilliger bij SHIN/ACE en ben daar ultrafier op, 'onze' honden en katten krijgen de kansen die ze zo verdienen! En ik? Ik krijg er gratis en voor niets vrienden bij, mensen die me nauw aan het hart liggen, zoals Danielle en Jean, en dat allemaal dankzij deze vierpotige schatten!
Asiel Algeciras onder water..........
Ons asiel in Algeciras weer onder water...weer noodweer....'t mag gaan ophouden nu...wat een moeilijke tijden elke dag opnieuw...
Aankomst Eindhoven 27 april.
Gisteravond kwamen er drie schatten aan in Eindhoven zij werden opgewacht door hun ongeduldige baasjes. Tia erg angstig maar liet zich goed aaien dat komt helemaal goed. Ladia een geweldig lieve knuffelbeer en Boby de vrolijke speelse boxer gaf z'n baasje meteen een wasbeurt. Zo blij. Heerlijk!
We wensen jullie allemaal heel veel geluk met elkaar❤
We wensen jullie allemaal heel veel geluk met elkaar
❤
Abonneren op:
Posts (Atom)