Met Manja gaat het heel goed. Ze krijgt steeds meer zelfvertrouwen en is
erg aan mij gehecht. Ze loopt al vaak los bij de recreatieplas en in het bos en
komt dan steeds terug om een brokje en die heb ik dus altijd bij me. Ze laat
zich door iedereen aanhalen en ze is ook een zeer lieve Podenco meid. Gewoon een
fijne hond. De mensen vinden haar ook erg mooi en vaak vragen ze dan wat dit
voor een hond is. Ze stoppen zelfs met hun fiets om haar te bekijken. De
oorbeschadiging is 4 weken lang behandeld en het ziet er nu goed uit ๐๐๐ moet
het wel in de gaten blijven houden. Ze heeft inmiddels 4 kiezen
eruit en ze eet er echt niet minder om. Ze blaft en gromt nog
wel erg naar vooral grotere honden maar dat komt ook door angst en zal
mettertijd wel overgaan. Ik weet ook niet wat er allemaal met haar is gebeurd.
Ze houdt ook niet van in het donker wandelen. Soms denk ik eraan hoe moeilijk ze
het heeft gehad en dan ook nog voor haar pupjes moest zorgen en dan ben ik echt
blij dat ze nu hier in huis is.
Ze is voor mij heel toegewijd en ik ben ook gek op haar. Amy is niet meer
zo jaloers en ze spelen en rennen ook met elkaar. Ze stuiven nu in de vroege
ochtend met z'n tweetjes naar boven en springen dan bij mij op bed. Dit leventje
is voor haar het paradijs op aarde.
Moeten meer mensen doen een hond van
stichting ACE adopteren. ๐๐๐
Groetjes Antonetta
Geen opmerkingen:
Een reactie posten