Vorig jaar om 10.15 namen Kareem en ik de bus en daarna de trein richting Schiphol. Eerst waren we nog redelijk rustig maar eenmaal daar sloegen de zenuwen toe. Kareem wilde nog even wat eten, ik kreeg al geen hap meer door mn keel. Letterlijk trillend van de zenuwen gingen we richting de aankomsthal waar we zo ontzettend lang moesten wachten maar toen ineens was ze daar! Zo klein, zo bang maar direct een blij likje voor Kareem voor ze bij mij op schoot kroop. Ons dappere kleine podencootje, fier liep ze aan de lijn de aankomsthal door en sliep de lange weg terug naar huis.
Eenmaal thuis bleek ze bang voor alles en iedereen, behalve voor Kareem.
Ze was zelfs bang voor gras...
Inmiddels is daar niks meer van te merken.
Een jaar bij ons. Een brok liefde en plezier.
Liz
Paula Abbas en de rest van de familie.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten