Ons water probleem is nog niet opgelost, de pomp doet haar werk en we hebben weer wat water, maar nog niet optimaal, dat zal nog even op zich laten wachten, maar we hebben deze week de regendans in alle allure aangezet. De regen is hier overal welkom, om de waterputten weer tot leven te wekken, de trieste aanblik van de grote vuurzee die zoveel natuur, flora, fauna en levens heeft verwoest. .De zwarte horizon zal weer langzaam groen worden, maar dat zal heel veel tijd en geduld vragen, maar het is ingezet en daar moeten we vanuit gaan, het is niet anders.
Onze hondjes worden weer nat, dat is minder goed, de verkoudheden zijn weer op komst, we zijn alert en verzorgen ze zo goed we kunnen. Toch is het altijd troosteloos als de regen en de vocht zijn intrede doet in de koude kooien,als je ze ziet bibberen en koud hebben gaat dat altijd door je heen, thuis liggen ze te snurken en in warme dekentjes, met extra warmte van het vuur. Onze stakkers in de refugio hebben het dan erg moeilijk, dat weet je zo. Hun gedachten gaan dan naar het verleden, toen ze ooit een thuis hadden en dat, dat willen we zo graag voor elk van hen. Konden we hen maar duidelijk maken dat we eraan werken, elke dag,... elke dag opnieuw,.....
Fabiënne
