De soldaat en het eekhoorntje

Een soldaat vind tijdens zijn legerdienst een eekhoorntje bijna dood.

Hij neemt het mee en verzorgd het als een baby, elke vier uur gedurende meerdere weken. Hij verlaat het leger en wordt taxichauffeur, het eekhoorntje

is altijd bij hem tijdens zijn werk en vergezeld hem overal.

Een beetje zachtheid in deze "gekke" wereld.

Zizi maakt kennis met zes “grote mannen”

Hallo lieve mensen, hier ben ik weer, Zizi.

Wat ik nu heb meegemaakt moet ik jullie direct even vertellen.

Samen met mijn vrouwtje ga ik eens per maand met een groep mensen op de scootmobiel toeren.

Heel leuk, allemaal blijde mensen die een middag weggaan. Van blijde mensen houd ik veel, dan word ik zelf ook blij.

Met maar een paar scootmobielers gingen we vandaag op pad. Mooie omgeving, mooie tocht. Wel een beetje vochtig, maar ik had mijn regenkap uit voorzorg op. Gaat het regenen dan word ik niet nat.

Koffie drinken bij de schaapskooi. Ja, ik hoorde het goed, schaapskooi, schapen, o wat heb ik daar een hekel aan. Wanneer ik schapen zie begin ik te blaffen (uitschelden voor stouterds) dan rennen ze hard weg. Daar schrik ik toch altijd weer van.

Maar bij de schaapskooi aangekomen kreeg ik de schrik van mijn leven. Een grote hond kwam daar aan. Nog een en nog een extra grote. Ik had natuurlijk wel het rekje over mijn mandje, maar toch. Mijn vrouwtje ging binnen vragen of ik mee mocht naar binnen. Zij liet mij maar mooi met die grote honden achter. En ja hoor, er kwam er nog een bij. Ik maar piepen, vrouwtje help, help. Maar dat hielp niets, toen ze terug kwam begon ze te lachen. O vrouwtje. Hoe kun je me dat aandoen. Ze haalde me uit het mandje. Ik hield me stevig aan haar vast, maar het mocht niet baten. Binnen zette ze me op de grond en liet me los. Zes, ja je ziet het goed, zes heel grote honden kwamen naar me toe en wilden maar een ding. Aan me ruiken en vooral onder mijn staart. Nu ja ik ben een nette hond, dus dat wilde ik niet. Heel voorzichtig ging ik dus op mijn staart zitten, maar moest er weer vandoor toen er nog een aankwam. Iedereen maar lachen toen ze merkten dat ik onder de stoelen doorliep wat die grote honden natuurlijk niet konden. O wat een akelige middag, gelukkig dacht mijn vrouwtje er nog wel aan om me een stukje van haar koekje te geven, maar dat viel ook al klein uit.

Voor we verder gingen moest mijn vrouwtje nog naar de wc. Vlug ging ik voorop en alhoewel ik een foeihekel aan kleine ruimtes heb maakte me dat nu niets uit. Jammer, we moesten weer terug. Alleen daar op de wc blijven kon ook niet want zonder mijn vrouwte ben ik niets. Ik ben nog wel even op haar schoot gesprongen, maar toen zaten er twee aan mijn derrière te ruiken en ook twee aan mijn neus. Van mensenmannen moet ik niet veel hebben, maar honden mannen is helemaal bar.

Gelukkig, toen de koffie op was werden aanstalten gemaakt om verder te gaan. Wat was ik blij. Maar mijn geluk was maar van korte duur. Toen we buiten kwamen zag ik meteen dat er weer iets niet pluis was.

Op de zitting van de scootmobiel bovenop het rugkussen van mijn vrouwtje zat een poes, ja ik jok niet, een akelige poes. Aan poezen heb ik ook zo’n hekel. ‘S avonds in het donker denk ik dat er een lekker konijntje zit, maar dan is het een poes. En de mensen bij de schaapskooi maar lachen. Er kwam er zelfs een om een foto te maken van die poes. Toch, mensen zijn leuk en lief, maar soms zijn ze ook wat rarig, je zult ze nooit helemaal begrijpen.

Maar goed, we gingen weer op huis aan en toen ben ik lekker voor de kachel gaan liggen. Later nog even samen weer op stap en daarna weer lekker voor de kachel. Het leven is toch wel heel fijn.

Geron is terug bij zijn baasjes !!!

Geron is gisteravond weer teruggevonden vlak bij huis,
honden die ontsnappen hebben vaak de neiging om richting huis
te lopen en gelukkig valt Geron onder deze groep.
Gisteravond is het opvanggezin naar Wolfheze gekomen en na
een rondje gelopen te hebben en uiteraard zijn naam daarbij geroepen
hebben, hoorde ze opeens getrippel achter zich en daar was Geron !!!
Hij heeft zich iets geblesseerd waarschijnlijk door de rollijn maar
dat is niks vergeleken bij wat allemaal had kunnen gebeuren.
Hij heeft toen hij thuis was heerlijk gegeten en is gaan slapen.
Einde van een naar avontuur.

Flyer oktober 2012

Onze jongste medewerker Robin heeft de flyer geupdated.

Klik op deze link en uw kunt hem downloaden en printen.

Misschien kunt U vragen of hij in een dierenzaak of bij de

dierenarts mag hangen of op andere plekken waar veel

mensen komen.

De eerste jasjes!

Onze eerste jasjes zijn aangekomen en hieronder de show door onze hondjes, prachtige resultaten en vooral zo lief van al die mensen die dit voor ons realiseerden, hun vrije tijd, hun vrije avonden hierin spendeerden,...

We gaan er zeker gebruik van maken, aan iedereen en allemaal, een dikke dankbare knuffel, 

De hondjes van ACE,  Fabienne

Klik hier om de show te bekijken.

Valente gevonden op straat.

Kleine Valente liep los op straat,

een hummeltje van een maand of drie!

Sfeer-foto's kliniek en onze Rafael de dierenarts

Onze Refugio kliniek 25 oktober

Filmpje Silletje/Cesar

Ik heb een filmpje van mijn Silletje gemaakt.

  

Hij is een heerlijk vrolijk ventje geworden!

Klik  HIER om hem te bekijken.

Groetjes Bertha

Joris vd Flip

Onze Joris maakt het meer dan goed en is inmiddels ieders oogappel. Zijn aanlooptijd om te wennen duurde toch wel ca 5 maanden; maar nu kwispelt hij en staat altijd op wacht wanneer ik thuiskom; hij blaft en springt dan als een jong veulen. Hij heeft de pubercursus wonder boven wonder met hoger dan gemiddeld en hoger dan alle tekkels die de professor kende, afgesloten. Joris vindt reizen in de auto heerlijk en is altijd heel geïnteresseerd in kleine kinderen. Hij heeft de loopsnelheid die meer past bij een paard of antiloop, een echte race-tekkel.

Zijn darmstelsel is regelmatig van slag maar de dierenarts denkt dat er niets mee mis is.

We waren net op vakantie in Zweden en in Italie en hij logeerde toen bij onze dochter in de bossen bij Ermelo; zij hebben grote jachthond waarmee Joris het fantastisch kon vinden.

Wij zijn hartstikke blij met onze Joris en hij met ons!!!

Nog maar veel dank voor jullie prachtige werk.

Met vriendelijke groet

Margareta

Sara

Wij zijn in de zomer van vorig jaar met jullie in contact gekomen toen wij Sara (zij heette toen nog Blanca) adopteerden. Zij was toen 2 jaar oud en woog 10 kg.

Wij hadden Sjaak, onze boxer al en wilden er een hondje bij. Daar de honden altijd met ons meegaan naar het werk wilden we er een kleinere bij daar het anders niet mogelijk zou zijn. Eerst op de sites van de asiels in Nederland gekeken maar al snel bleek dat de meeste honden die daarin zitten gedragsproblemen hebben. Dat kan dus niet want we willen niet dat onze klanten worden gegrepen.

En toen stuitten we op jullie site. Wat een honden, zoveel, en de meeste gedumpt omdat ze geen pup meer zijn en dus niet leuk...?! Of om andere redenen, maar heel weinig om gedragsproblemen.

En toen zagen we Sara en door de link naar haar filmpje op You Tube (Wat een goed idee van jullie!) zagen we dat ze bij ons en Sjaak hoorde.

De eerste paar maanden was Sara nog heel nerveus. Geen rust in huis en maar heen en weer dribbelen. Als je met je gezicht te dicht bij haar koppie kwam, grommen. Niet vanuit dominantie, maar vanuit angst.

Met haar op cursus geweest en bovenal heel veel geduld gehad en vertrouwen naar haar uitgestraald! Ook dacht ze de eerste weken dat zij hem moest corrigeren, maar dat was snel duidelijk nadat ze doorhad dat WIJ de baas zijn.

En nu, 15 kg schoon aan de haak, GOUD. Zo lief!! Ze doet zo haar best om lief gevonden te worden.

En buiten, ze is voor niemand bang! De grootste herder, het maakt niet uit. Of ze speelt ermee of negeert ze. Heerlijk rennen en de bal uit de sloot of zee halen. En het is een keer roepen en ze is er.

We willen haar voor al het goud in de wereld niet meer kwijt!!!

Hartelijke groeten,

Inma l’Ami en Ingrid den Drijver

 

Vanmiddag hebben wij de inhoud van onze fooienpot naar jullie overgemaakt. Het is een bedrag van € 365,86.

 

 

Bina nu ruim een jaat in Nederland

Met Bina zijn we nog iedere dag blij. Het is een hele lieve, slimme en grappige hond. Als ik dan toch een minpuntje moet bedenken is het dat ze van viezigheid houdt: rollen in koeienpoep en na het wandelen net voordat we bij de auto zijn nog even de sloot in. Maar echt vervelend vinden we dat niet, anders zouden we haar wel eerder aan de lijn doen. Onze oudste auto is ingericht op hondenvervoer en Bina laat zich eenmaal thuis heel gedwee wassen.

Het is ook een jachthond, maar ze gaat nooit te ver bij je vandaan en ze doet geen egel, konijn of kat kwaad; het is meer de lol van het opsporen. Ze is nog steeds een beetje onderdanig naar andere honden, maar veel minder dan toen we haar een jaar geleden kregen. Als ze een andere hond ontmoet gaat ze liggen en laat zich rustig besnuffelen om vervolgens op te springen en de ander uit te dagen voor een wedstrijdje rennen, wat ze altijd met gemak wint.

Ze is pas met ons op vakantie geweest, en dat vond ze natuurlijk geweldig. De hele dag buiten en lekker zwemmen. Lange autoritten zijn ook geen probleem. Haar boezemvriendje Storm logeert veel bij ons en het is echt leuk om te zien wat een ontzettend dikke maatjes die twee zijn. Als Storm er is wordt Bina altijd wat stoerder en ondeugender en dan doet ze dingen die ze in jaar eentje niet doet zoals katten de tuin uit jagen en speelgoed en botten begraven.

Behalve voor de ‘vakantieprik’ hebben we niet meer naar de dierenarts gehoeven. Bina is nu een jaar of twee, dus kan normaal gesproken gelukkig nog een hele tijd bij ons zijn.

Met vriendelijke groet,

Bert 

Avond in de tuin

Bina en Storm zagen een poes

Bina in de tent



Even relaxen



Storm en Bina lekker lui

Vies geweest

Vissen

Slapenden honden.

SSSSSTTTTTTTTTTTTTTTTTT Slapende honden!!!!

Klik hier.

Wie wil een weekend op Troy passen?

Het opvanggezin waar Troy nu zit gaan het weekend van 10 en 11 november weg en helaas kan Troy niet mee. Is er iemand die Troy voor deze dagen zou willen opvangen, Troy zit nu in de omgeving van Assen in opvang.

U zou ons er erg mee helpen.

Troy is een grote hond van 67 cm en meer gegevens staan onder het kopje "honden in opvang".

Bibi vh Shawi alweer 1 jaar bij ons!

Vorig jaar oktober hebben wij Bibi opgehaald in Zaventem (vliegveld Brussel). Sindsdien is ze een gezellig gezinslid, samen met ons 4 katten en mijn zoon Odin. We zijn zo ontzettend blij met haar, het is een knuffelkont en heel erg gericht op mensen. En zoveel aandacht als ze met haar krijgen, als ik bijv op de markt loop. Iedereen moet Bibi even aaien of even zeggen hoe schattig ze eruit ziet. Ze is nu 1 jaar oud. Het gaat heel goed, de katten geven haar regelmatig een kopje (en dan schrikt ze even, maar kort erna wil ze spelen met ze, wat de katten dan weer niet snappen). Hierbij heb ik een foto waarbij Bibi voor de 1e keer op de boot op de Loosdrechtse Plassen mee mocht. Ik zou Bibi voor geen goud meer willen missen, ze voelt als een kind voor mij, het klinkt misschien gek, maar zo voelt het echt !

Groetjes, Mirjam



Bibi zoals ze er uitzag in Spanje



Bibi nu !

Isbor nu Kwiebus

Kwiebus is 30 augustus bij ons komen wonen.

Kwiebus is inmiddels goed gewend aan zijn leventje hier en voelt zich inmiddels helemaal thuis.

Het is natuurlijk een beetje afwachten hoe het allemaal ging want ja hij is al een oud mannetje, maar hij doet het voor zijn leeftijd heel erg goed.

Hij is inmiddels dikke vriendjes geworden met de poezen waar we erg blij mee zijn  en Onze Babs(een bullemeisje die we al 6 jaar hebben)vind het ook wel best zo’n oude man in huis.

Kwiebus is al behoorlijk gegroeid van ongeveer 17 kg naar 24 kg, jaja hij krijgt al een buikje.

Ik wil er graag nog één kilo bij dan is het mooi geweest want er zitten natuurlijk wel oude pootjes onder dat lichaampje.

Ver lopen is er met Kwiebus niet echt meer bij maar daar hebben we nu een hele mooie oplossing voor gekregen(welkomskado van vrienden  ),de Kwiebus sjees en ja hoor hij vind hem geweldig.

Als Kwiebus moe is dan gaat hij op zijn remmen staan en kijkt hij je aan “het is mooi geweest” dan gaat hij in de sjees en mag ik het zware werk doen, ach is goed voor de conditie en Kwiebus heeft plezier en daar gaat het om.

Zo zijn we laatst ook naar een Bulldogdag geweest, Kwiebus vond het geweldig en de mensen vonden Kwiebus geweldig want ja hij is inmiddels beroemd onder de bulldogmensen”het bulletje uit Spanje en is al 10 jaar” .

Kwiebus is een hele gezonde,energieke Bull, zelfs de dierenarts stond er van te kijken, Kwiebus had een ontstoken oortje en moest dus kennismaken met de dierenarts en hij moest direct lachen om zijn oogjes en zei ”daar krijgt hij zeker alles mee gedaan” want ja die oogjes he,hij kan zo zielig kijken en ook daarom werd ik verliefd op hem en het is zo’n schat!!

Je kan hem bijna niets weigeren, ook al doet hij soms dingen die niet mogen.

We willen jullie nog even bedanken dat Kwiebus hier zijn oude dag mag slijten, we hopen dat we nog een paar jaartjes van hem mogen genieten en want dat doen we elke dag!!!

 Dikke knuffels van Kwiebus

Ik ben maar een hond, gedicht.

Betty Heideman (copyright gedicht)

Annie sinds 4 oktober in Nederland.

Annie als toezichthoudster bij de huiselijke werkzaamheden

Moe van , ja waarvan?? Samen met Bob op bed.

Lekker kluiven op de bank met alle speeltjes gepikt van Bob

Toch wel lekker zo een brede rug om achter te schuilen...

Annie past ook zo mooi bij rood en wit.

Annie lekker warm bij Bob in de mand.

Je kunt wel zien dat ze het helemaal naar naar zin heeft bij ons.

Mensen die wij spreken als we met haar wandelen waar zij los kan lopen staan versteld dat ze op zo'n korte termijn al los naast je kan lopen zonder weg te rennen. Ook als ze aan het lijntje vastzit loopt ze netjes naast je. We hebben echt een scheet van een hondje gekregen. Ook samen met onze Amerikaanse Cocker gaat het perfect.

We hopen dat deze foto's mensen doen besluiten om een hondje bij
jullie weg te halen. Wij weten in ieder geval dat Annie niet alleen een gouden mandje heeft gevonden maar dat zij voor ons een gouden hondje is.

Vriendelijk groeten haar bazin Hedy.