Slaapt hij op het bed en ik op de bank. ;-))
Mijas is verder een grote lieverd, altijd te vertrouwen met kinderen. We houden veel van hem. Hij krijgt ook veel complimentjes van voorbijgangers. Vorige week zagen we zijn evenbeeld op de Veluwe, maar dan een slag groter. Bleek een raszuivere Franse waterhond te zijn. Met zijn vriendinnetje Nova, ook via ACE, kan Mijas het zeer goed vinden. Hij ziet haar een paar keer per week en dan is het altijd ravotten, Totdat Nova hem irriteert. Dan blijft hij gewoon staan, starend in de verte en doet niks meer. Zwemmen kan Mijas ook, doet hij heel relaxed, maar hij heeft een voorkeur voor stinkende modderpoelen, waarvan er hier in de buurt helaas genoeg zijn. Mijas heeft nog niet geleerd te stoppen op weg naar zijn modderbad. Lichamelijk gaat het goed, hij is ook zo sterk als een beer. In zijn tuigje sleurt hij me mee op de fiets met 18 km/u. Hij haalt topsnelheden van tegen de 40 km/u.
Een anekdote: laatst zat hij bij mij op de boot in de kuip. We lagen in de thuishaven en ik had gasten aan boord.Ineens consternatie: waar is Mijas!!!!!!!. Hij was hem duidelijk gepeerd, ongezien de wal opgesprongen... Na een uur zoeken in een ruime boog rond de haven, lopend en op de fiets door een man of twaalf, ging ik nog maar eens de kajuit in die ik al twee keer had geinspecteerd. Ineens hoorde ik een heel zacht piepje. Kwam uit het vooronder, waar Mijas nog nooit eerder was geweest. Hij had een deur opengeduwd, die daarna in het slot moet zijn gevallen, door het schommelen van de boot. Inmiddels waren de dierenambulance en dierenbescherming al gealarmeerd. Mijas had gewoon zin een siesta op een rustige plaats. Echt een Spanjaard!
