Wij waren even in het dodingsstation met een aantal studenten voor een bezoek, ze willen weten wat een dodingsstaton is, en als we kunnen oden we het om hen de realiteit te tonen, we konden geen hondjes mee nemen, ...maar namen foto's van de hondjes die er op dat ogenblik waren, er zaten te veel hondjes, die het niet verdiende om te sterven,.. maar het aantal dat er per dag gedumpt wordt kan geen mens bijhouden, hoe graag we dit ook zouden willen, ze staan allemaal met hun pootjes klaar om mee te gaan, andere geven op en kijken weg, komen niet meer kijken, anderen zijn ziek en krijgen geen verzorging, troosteloos en uitzichtloos, harde realiteit, harde feiten, en geen verbetering in zicht,... we blijven redden wie we kunnen redden, maar ons gevecht is een druppel op een hete plaat, toch wil ik dit niet zo bekijken, elk leven is er eentje, .... een wereld van verschil voor dat ene leven,...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten