Zondag 14 augustus hebben wij Jessy opgehaald op Schiphol. Voor degenen die regelmatig op de site kijken: Jessy heette eerst Samantha en is een van de pupjes van Mama Mia, het hondje dat één van haar achterpootjes moest laten amputeren nadat ze geschoten was. De vijf pupjes zijn onder de hoede van fostermoeder Emma gebracht en het enige teefje, Jessy, hebben wij gekozen. Het verhaal sprak ons erg aan en omdat wij een hondje wilden opnemen, waarmee het misschien allemaal niet zo makkelijk zou zijn, kozen wij Jessy. Wij hebben meer honden in huis, waaronder twee die ook uit Spanje zijn gekomen, via een andere stichting. Bij Jessy werd vermeld dat het goed zou zijn als er meer honden om haar heen zouden zijn, zodat zij zich hieraan kan optrekken.
Nou, dat blijkt inderdaad een belangrijk argument te zijn. Jessy voelt zich zekerder, is brutaler en durft meer als één of meer van de andere honden in de buurt zijn. Vooral de drie grote reuen geven haar houvast. Het is heerlijk om te zijn hoe ze speelt met Dico (een spaniëlkruising), of lief tussen Bilder (golden retriever) en Boris (mastinkruising) in ligt.
Jessy is verder heel rustig in huis, is gesteld op haar vaste plekje, reageert helemaal niet op de katten, maar ……. we kunnen haar absoluut niet oppakken of knuffelen. Ze komt een voertje uit je hand pakken, ze springt tegen je benen op als je aan tafel iets zit te eten en pakt dan heel voorzichtig een stukje kaas uit je handen, maar haar aaien of pakken lukt gewoon niet. Ik heb het wel een keer geprobeerd, maar dan begint ze te gillen en is helemaal overstuur, dus dat doen we voorlopig niet meer. We hopen met rust, de aanwezigheid van de andere honden en haar veel uit de hand te voeren, dat we stapje voor stapje haar vertrouwen winnen en haar kunnen aanraken. Omdat ik voorafgaand aan de komst van Jessy veel e-mailcontact heb gehad met Emma in Spanje, was ik gelukkig goed voorbereid op het gedrag van Jessy. Ik ben ook heel blij dat inmiddels één van haar broertjes, Mason, is gereserveerd. Hopelijk komen de andere drie ook nog goed terecht.
Erna Oosterbaan
Geen opmerkingen:
Een reactie posten