Oddie was een pupje om van te snoepen, lekker knuffelig, een dikkerdje, lompe pootjes die zo wat slungelig op en neer waggelden. Ideaal, dachten ze, voor het echtpaar met heel wat kleinkinderen. Het pupje werd aangeschaft door oma en opa om de kleinkinderen bezig te houden tijdens de Kerst-, carnaval- en Paasvakantie. In het begin waren ze allemaal even enthousiast, en Oddie was enorm populair bij de hele familie. Maar Oddie groeide door de feestdagen heen, door de mooie Kerst, carnaval, en Pasen,… Hij werd een stevige mooie gabber die wel wat meer wilde dan enkel populair te zijn in het weekend en de vakanties voor de kleinkinderen.
Oma en opa beseften meer en meer dat het een “miskoop” was, meer dan ze eigenlijk aan konden. Hij wilde lopen, rennen, spelen, ravotten, gek doen, voor je heen lopen en deed alles om de aandacht te trekken. Dit was stilaan teveel voor oma en opa en het nieuwe, knuffelige, dikke, gezellige, prachtige puppebeestje was niet welkom bij een van de ouders van de kleinkinderen, en dus ging hij richting dodenstation. Einde verhaal voor de grote familie met de aankoop van hun mooie Labrador pupje.
Ondertussen is Oddie een echte Labrador in hart en nieren, heeft wandelingen nodig en aandacht, moet kunnen spelen en achter balletjes aan lopen, en slaapt niet meer zo veel als een jonge pup. En zo kwam hij bij ons terecht, deze lieve kindvriendelijke schattebout,...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten