Vandaag brachten wij onze laatste groet aan onze Nonkel George, ...
Een beste vriend, die heen is gegaan, een persoonlijkheid om “U" tegen te zeggen, iemand om nooit te vergeten,…
Jaren lang kwam hij elk jaar een tijd bij ons thuis mee leven wat we dagelijks beleefden met onze refugio, hij werd stilaan de grote lieveling van vele vrijwilligers en vrienden van ons, zijn eeuwige optimisme, zijn humor en zijn warme persoonlijkheid raakte zowel mens als dier,…
Een beste vriend, die heen is gegaan, een persoonlijkheid om “U" tegen te zeggen, iemand om nooit te vergeten,…
Jaren lang kwam hij elk jaar een tijd bij ons thuis mee leven wat we dagelijks beleefden met onze refugio, hij werd stilaan de grote lieveling van vele vrijwilligers en vrienden van ons, zijn eeuwige optimisme, zijn humor en zijn warme persoonlijkheid raakte zowel mens als dier,…
Enkele anekdotes:
Hij haalde ooit het hele dodenstation LOS BARIOS leeg, toen we een 20 tal honden hadden ingeladen en ik de papieren aan het regelen was, hoorde ik plots een hels lawaai buiten, …de mannen met de glazen ogen liepen met hun handen omhoog achter Nonkel George, hij had alle kooien opengezet en vond dat dat beter was dan hier zomaar te sterven!
“Waar trekt dit nog op, hier kom,... laad ze maar allemaal in, der blijft hier gene ene achter “ en dat deden we ook,…
We hadden honden zitten in onze nek tot op het dash bord, een 40 tal in ons kleine busje,…
“Waar trekt dit nog op, hier kom,... laad ze maar allemaal in, der blijft hier gene ene achter “ en dat deden we ook,…
We hadden honden zitten in onze nek tot op het dash bord, een 40 tal in ons kleine busje,…
Hij ging in het begin van ons gevecht om ons huidige rescue center dat toen een dodenstation was, onderhandelen met de eigenaar van het dodenstation, hetgeen toen enorm vruchtbaar was, hij was een geboren diplomaat, maar ook
een geboren volhouder, "je geeft nooit op" zei ie altijd, en als je iets wil dan ga je ervoor, "no mather what",…
een geboren volhouder, "je geeft nooit op" zei ie altijd, en als je iets wil dan ga je ervoor, "no mather what",…
Telkens als ie bij ons kwam ging ie op stap met 1 van onze hondenkinderen, op een dag nam ie Indy onze grote Mastin mee, onze Indy was enorm groot en imposant…mee met Nonkel George …ze gingen samen naar een van de omringende dorpjes.
Na een lange wandeltocht wilde hij ergens iets eten en van zijn sol en sombra genieten, met zijn grote vriend, maar dat was een beetje buiten de mentaliteit van de Spanjaarden gerekend, hij vroeg altijd eerst of Indy naast hem mocht zitten op het terras, en als het antwoord “neen" was dan zei hij: “No Indy, no George”
Na een lange wandeltocht wilde hij ergens iets eten en van zijn sol en sombra genieten, met zijn grote vriend, maar dat was een beetje buiten de mentaliteit van de Spanjaarden gerekend, hij vroeg altijd eerst of Indy naast hem mocht zitten op het terras, en als het antwoord “neen" was dan zei hij: “No Indy, no George”
Hoeveel heerlijke avonden hebben we samen doorgebracht na een lange dag refugio, gelachen en gehuild, Zijn sol en sombra of carajillo wat hij zijn eigen gemaakte antibiotica noemde, … even samen ontladen van de soms zware dagen waren samen met hem om nooit te vergeten,..
Hij kon genieten van de honden, was ons grootste fan, geen dagboek ging aan hem voorbij en zijn steun en stille kracht heeft ons altijd deugd gedaan,…alleen was ons eigen kroost onhandelbaar als Nonkel George in de buurt was want dan mochten ze “alles",…die beestjes hebben al genoeg afgezien zei ie dan,..en vastberaden ging elke partij door...
Ik kan nog zovele anekdotes vertellen … vandaag brachten we onze laatste groet, we zullen hem missen, die ongelooflijke goede man, enkele herinneringen …van de vele die in ons hart gegrift blijven, rust zacht … voor altijd in ons hart,…God wat zullen we jou missen,…
Fabienne en Dirk
Geen opmerkingen:
Een reactie posten