Lola (ACE Froukje, 1836)

Met Lola van Geffen, zo noemen we Froukje tegenwoordig, gaat het heel goed.

Inmiddels is Lola van pup veranderd in een flinke PUBER! Ze woog op 21 januari 14.8 kg en vorige week bleek dat ze de 20 kg voorbij was, namelijk 20.4 kg.

We vermoeden dat zij nu tussen 9 en 9.5 maanden oud is, dus ik denk dat ze nog wel een stukje zal groeien.  

Haar grootste hobby is nog altijd eten. Als ze haar maaltijden krijgt neemt ze de gedaante van een kangoeroe aan. Ze huppelt en draait pirouettes en gaat als haar maaltijd op de grond staat keurig zitten totdat ze een kus op haar kop krijgt. Het eten wordt min of meer, ondanks de anti-schrokbak, geïnhaleerd, al wordt het al wel wat minder.

Haar tweede grootste hobby is Juffrouw Rieten, onze 17,5 jaar oude poes. Ze vindt Rietje erg lief, maar met haar grote poten gaat het af en toe te hard. Het ergste vindt Rietje als haar hoofd verdwijnt in de bek van Lola. We corrigeren haar zo goed en kwaad als het gaat. Het is wel zo dat Rietje Lola eigenlijk ook wel lief vindt. Soms liggen deze twee samen te zonnen, dus het is niet allemaal kommer en kwel wat betreft deze relatie.

Voor onze kater De Knoeck heeft ze ontzag. De Knoeck heeft in het begin een paar keer flink op haar getimmerd. Opgelost.

Ze is lief voor mensen en andere honden. Soms wat onbehouwen, maar dat zal ook wel een beetje aan de leeftijd liggen.

We wandelen veel, nog wel altijd aan een lange lijn aangezien we hier veel wild in het bos hebben. Een paar maal per week gaan we naar Blaricum naar het omheinde wandelgebied. Daar geniet ze enorm van en vindt alle honden leuk. Met drie vingers in de neus loopt ze iedere hond eruit. En ze rent prachtig!

Het schijnt dat er in Flevoland een hondenracebaan is… grapje.

Verder is Lola van Geffen niet een fijn besnaard meisje. Ze laat vaak winden en boert er flink op los. Het stoort ons niet hoor, maar je begrijpt nu misschien waarom ze heet zoals ze heet. Een echte Van Geffen!

Qua gezondheid gaat het ook goed. We hebben even een hik gehad, ongeveer anderhalve maand geleden. Ze had giardia. Met twee Panacur kuren was dat na 10 dagen voorbij. Gelukkig. We hebben in overleg met de dierenarts haar voeding ook aangepast.

Daarnaast heeft ze last van “prut” in haar ogen. We proberen het eerst op te lossen met een vitamine zalfje. Mocht dat niet voldoende werken gaan we over op een antibioticakuur.

We houden erhlichia, leishmania en filaria in de gaten aangezien onze dierenarts hier erg kien op is.

Ze is inmiddels, en ik klop het nu af, zindelijk. Het heeft even geduurd, maar ik denk dat we het nu rond hebben. Dat heeft natuurlijk ook wel een beetje met het weer maken en beloningen die ze krijgt als ze aangeeft dat ze naar buiten wil om te plassen of te poepen. Het was de eerste tijd moeilijk te herkennen wanneer ze aandrang had. Inmiddels is het zo dat wij haar verdenken van “hmmmm, heb wel zin in een snoepje”, maar ja, je kunt niet alles hebben.

Al waren toch een beetje vergeten hoeveel werk een jonge hond is, zijn we nog altijd erg blij met Lola en wordt ze steeds leuker. Klinkt afgezaagd, maar ze krijgt steeds meer en meer karakter.

Joost en Marjanne