Brief van Gipsy (ACE Almendra)

Beste Pia en andere ACE-ers,

Hier mijn eerste brief in het Nederlands (wat een moeilijke taal zeg).

Ik ben nu net iets meer dan 2 weken bij mijn nieuwe roedelleiders in Leiden.

Wat een schrik zeg de afgelopen periode. Eerst word ik in een groot bewegend hondenhok gezet, wordt ik eruit gehaald en dan sta je op een koud vliegveld in Eindhoven. Ze hadden me wel even mogen waarschuwen. Dan had ik een andere jas aangetrokken. Ik was daarom in eerste instantie niet van plan om uit de bench te komen. Ik hoopte het eerste vliegtuig terug naar Spanje te nemen (madre Dios).

De roedelleiders hebben me daarom naar een ander hondenhok gedragen waar ik meer dan een uur met een soortgenoot moest doorbrengen. Dat bleek mijn nieuwe zus te zijn. Toen ik er eindelijk uit mocht stapten we binnen in een drijvend hok. Ik verzin het echt niet. Daar werd ik veel geknuffeld (alhoewel ik nog niet zo goed weet wat dat is). Poepen mocht ik gewoon in de tuin. En dan was het later ineens weg.

De volgende dag gingen we een rondje lopen maar dat vond ik niet leuk. Ik wilde zo snel mogelijk terug naar het drijvende hok. Gelukkig werd ik niet gedwongen om verder te gaan. Dat gaat heel langzaam beter. Het alfa mannetje en vrouwtje zeggen dat ze aan me kunnen zien dat ik op straat geleefd heb. Ik hou er niet zo van als men aan mijn kont zit. Ik schrik erg als ik buiten ben. En ik ben altijd op mij hoede. In het donker durf ik veel meer. Gisteravond heb ik zelfs aan lijn gezwommen. Dat was heel raar. Ik snap het concept water nog niet helemaal.

Langzaam maar zeker ben ik nu de omgeving aan het verkennen. Ik moet nog wel een tijdje aan de lijn blijven omdat ik nog erg schrik van geluiden, fietsers etc. In de tuin heb ik een eigen plekje gemaakt waarvandaan ik de tuin en het drijvende hok in de gaten kan houden. De deur staat hier altijd open dus ik kan er heen gaan wanneer ik wil. Ik wil graag met mijn nieuwe zus spelen maar die gromt steeds en dan stop ik maar. Maar ze kwispelt wel met haar staart. Ik moet me daar de komende tijd toch eens in verdiepen. Zou je ook kunnen spelen als er gegromd wordt???

Binnen heb ik ook een fijne plek waar ik graag lig. Die deel ik met mijn nieuwe zus.

Ook ben ik bij de dierenarts geweest. Dat was wel raar. Hij zat zelfs op privé plekjes waarvan ik niet eens wist dat ze bestonden. Ik stond doodstil en heb me gewoon niet bewogen. Daarvoor kreeg ik een snoepje maar ik laat me mooi niet omkopen met eten. Dan zou het voor mijn bazen veel te makkelijk worden. Ze moeten wel hun best doen om mijn vertrouwen te winnen.

Zoals jullie begrijpen valt het allemaal niet mee. De taal leren, inburgeren, bazen leren kennen en vertrouwen. Ik zal binnenkort ook wat filmpjes en foto’s sturen.

Een lik, een poot en een knuff…….. nee dat doe ik niet met iedereen

Gipsy