Eerst gewoon bij ons in de tuin en later lekker met wandelen. De eerste paar maanden moest ze niet veel van vreemde mensen hebben, vooral mannen vond ze griezelig. Kinderen vond ze geweldig en na een week had ze ook geen enkel probleem meer met onze katten. Sita is nu een echte allemansvriend geworden, iedereen kan haar nu wel aaien, honden gaat ze in principe ook goed mee om maar sommige honden moet ze niet. Dat kan natuurlijk en dat geeft ook niets. Voor ons is ze het allerliefste hondje van de hele wereld. Ze is enorm lief en aanhankelijk naar ons toe, ze gaat makkelijk mee in het fietsenmandje, ze heeft haar dagelijkse vaste patroon en ze weet precies wat er om haar heen gebeurd. Ze houdt alles vanuit haar mand scherp in de gaten. Als 's avonds het licht uitgaat huppelt ze al zelf naar de slaapkamer. Wij slapen beneden en natuurlijk staat er ook op onze slaapkamer een grote honden-mand. In het totaal staan er 5 hondenmanden voor Sita in huis en we hebben een mand om mee te nemen als we een dagje met haar weggaan. We zijn zo reuze blij met Sita, we hebben geen seconde spijt gehad dat we haar hebben geadopteerd.
Wij zijn 60 en 62 jaar, mijn man is met pensioen gegaan afgelopen jaar dus we hebben alle tijd voor Sita. Ze zit haast nooit alleen, ze heeft hier een prachtig leven gekregen en dat verdient ze ook. We hebben een mooie tuin voor haar waar ze zomers lekker kan rondscharrelen. Ze heeft totaal geen neiging om weg te lopen, ze loop mij overal achterna, waar ik ben is Sita ook. Je ziet haar genieten van haar eten, tussen de middag een hondenkoekje, haar mandjes
waar ze graag in ligt, ze geniet ervan om gewoon lekker bij ons te zijn en wij genieten enorm van haar gezelschap. Sita was een jaar of 5 / 6 bij haar adoptie maar de dierenarts hier schatte haar ouder. Dit is voor ons geen enkel probleem, elke mooie dag voor haar is voor ons een zegen.
Ze is op de foto geweest met haar manke rechter achterpootje. Deze poot heeft een oude breuk die niet aan elkaar is gegroeid. In het begin stepte ze nog wat met het pootje maar ze gebruikt hem steeds minder. We willen nu overleggen met de dieren-arts om een pen tussen de botjes te plaatsen. Dan heeft ze wel een stijf pootje maar dan kan ze er misschien wel weer wat op staan. Tot slot wil ik nog zeggen dat we de ACE echt een geweldige stichting vinden en dat alles keurig netjes en vriendelijk is verlopen met de adoptie en na controle. Ik zou de ACE bij iedereen aanbevelen die een hond wil aanschaffen.
Met vriendelijke groeten
Ad en Anneke Goris uit Grootebroek
Geen opmerkingen:
Een reactie posten