Nils

Hallo allemaal! 

Ik wil jullie graag voorstellen aan Nils en ons verhaal vertellen.

Hij is een mix Beagle van ongeveer 2 jaar met schattige wenkbrauwen waardoor hij altijd zielig kijkt.

In augustus ben ik voor het eerst met mijn vader meegegaan naar ACE gegaan in Spanje om een aantal dagen te helpen.

Wat was ik verbaasd over hoe lief en aanhankelijk de honden zijn.. Stuk voor stuk allemaal lieverds.

Toch viel mij 1 hondje op, in het hok in de hoek. Kaal en alleen zat hij daar maar te staren naar mij, zachtjes kwispelde hij. Wanneer ik in de buurt kwam was hij zo blij, hij kwispelde bijna zijn staart eraf.

Ik ging zijn hok in en hij kwam gelijk op schoot zitten, zachtjes knabbelde hij aan mijn vingers terwijl hij mij vrolijk aankeek. Ik vroeg me af waarom hij alleen zat, zo een lief zacht hondje.

Hij bleek ringworm te hebben, aha… Daar zat hij dan, alleen.

Elke dag kwam ik weer bij hem kijken om met hem te spelen. Tot het tijd was om afscheid te nemen..

Toen ik thuis kwam na 5 dagen kon ik hem niet uit mijn hoofd krijgen. Wij hebben contact opgenomen met ACE.

Ik kende er nog een aantal stagiaires die zijn behandeling volgden en mij af en toe een fotootje stuurden. 

In oktober zijn wij teruggekomen en was hij helemaal genezen, hij had er zelfs een vriendje bij; Rafa. Hij was enorm veranderd, mocht mee naar het veld en hij leerde weer wat spelen was. Er is een extra test gedaan en hij was volledig genezen. 

Nils is na twee weken overgevlogen naar Nederland waar wij hem ophaalde op het vliegveld om hem in opvang te nemen. Nadat hij 3 weken bij ons was werd het al duidelijk, het afscheid zou enorm zwaar worden. Hij achtervolgde mij overal, hij zocht me zelfs wanneer ik er niet was. Hij paste perfect in onze roedel van 3 honden die we al hadden (ook van ACE). Na een aantal geïnteresseerde toch hadden afgezegd besloten mijn ouders (stiekem) om er over na te denken. En ja, ook mijn ouders zijn smoorverliefd geworden op hem en besloten hem te adopteren. Hij is ook veel te lief en onmogelijk om te missen, hij hoort er zo bij. 

Nils is echt mijn hondje, mijn kindje, mijn schaduw, bijzonder lief en aanhankelijk.

Ik zou hem écht niet meer kunnen missen…

Bedankt ACE voor het fantastische werk en het redden van Nils.

Een pootje van Nils.