Pagina's

vrijdag 18 maart 2016

Loa

Ik wil graag een beetje reclame maken voor de Bodeguero (en kruisinkjes). Volgens mij zitten er haast net zo veel in de opvang als Galgo's en Podenco's. Veelal gekocht als speelgoed voor kinderen als pup, gedumpt als ze ouder worden. Ik heb een (vermoedelijke) kruising  van een andere stichting en een klein teefje bij Ace vandaan. Mickey en Loa.
Mijn zus en ik hebben samen co-ouderschap over de twee hondjes, ik werk fulltime en zo kunnen we samen genieten van ze zonder dat ze ook maar iets te kort komen. Ze zijn drie dagen en 4 nachten in de week bij mij, 4 dagen en 3 nachten in de week bij mijn zus. Ze zijn bij allebei evenveel op hun gemak en thuis en kunnen dit goed hebben.
Mickey heeft ons hart gestolen in Maart 2014 en Loa is daar begin 2015 bij gekomen. Dat we Loa zijn gaan bezoeken in Belgie was zij nog heel erg schichtig. Ze vond alle geluiden eng, mensen waren eng, buiten waren fietsers levensgevaarlijk. Eigenlijk was dit hondje weinig gewend en durfde niet echt in de buurt te komen. Maar tussen de honden was het een vrolijk en fanatiek juffertje! Met een eerste wandeling durfde ze Mickey al terecht te wijzen en wij waren er ondanks haar angst van overtuigd dat ze zich vrij snel aan de brutale en zorgeloze Mickey zou optrekken. En dat is ook gebeurd! Binnen 2 maanden hadden we een hondje dat niet meer bang is en de meeste situaties gewoon aandurft. Ze gaat mee op lange wandelingen met het paard (2 1/2 a 3 uur naar het strand en terug). Loopt keurig aan de riem en los. Is niet meer bang voor fietsers en vindt het leven prachtig! Ze speelt op elke wandeling met Mickey en stoeit bij thuiskomst lekker door. We gaan naar het strand, waar ze met haar korte pootjes iedereen er uit rent.
Bodegueros zijn veelzijdig, hebben een handzaam formaatje (nooit gedacht dat ik zo'n klein hondje zou hebben :) ) en willen graag hun best doen voor hun eigenaar. ze zijn super sportief en zacht voor andere dieren (we hebben beide ook katten en ze gaan mee naar stal en lopen tussen de paarden) en kinderen. Het zijn wel terriers, ze hebben af en toe een eigen willetje maar hebben niet het megalomane van de Jack Russel. Kortom een fantastisch fijn veelzijdig hondje. Ik hoop er in de toekomst nog meer te kunnen redden (en ben vaak in de verleiding :) ). Ik gun iedereen een Bodeguero!
Groeten

Marit







Geen opmerkingen:

Een reactie posten