Update MInitoe nu Bo

Al een paar jaar wilden we erg graag een hond. Doordat we nu meer thuis konden werken, kon het er eindelijk van komen. Na een tijdje verschillende website's te hebben bekeken van asieldieren in Nederland, kwamen we op de website van Ace terecht. Toen ik de foto van Minitoe zag, was ik eigenlijk meteen verkocht. Direct heb ik de foto aan man- en zoonlief laten zien en zij waren ook enthousiast. Na contact te hebben gezocht, bleek dat we Minitoe konden bezoeken in een opvanggezin in Nederland. Zo trokken we op een zaterdag in september richten het Noorden. Minitoe werd opgevangen bij Ineke toen bleek dat de eerste adoptanten door omstandigheden niet meer voor hem konden zorgen. Vanaf het eerste moment dat we binnenstapten, merkten we dat er een klik was met Minitoe . Hij bleek inmiddels Bo te heten (grappig want die naam hadden we zelf ook al bedacht!) en vroeg steeds onze aandacht. Op de terugreis hebben nogmaals alle voors en tegens besproken, maar eigenlijk had hij ons hart al gestolen. Een week later mochten we hem gaan ophalen.

De eerste paar weken was hij onverschrokken. Nergens bang voor en viel tijdens het uitlaten uit naar andere honden. Daarentegen was hij binnenshuis (en tuin) de allerliefste hond die je maar kon wensen. Na 3-4 weken begon hij meer van zichzelf te laten zien. Bleek toch beetje angstig te zijn voor passerende brommers, in de auto springen en het uitvallen naar andere honden was volgens ons ook gebaseerd op angst.

Inmiddels zijn we ruim vier maanden samen. Wij vinden het de allerliefste hond ter wereld, die dol is op aandacht. Het liefst zit hij de hele dag op schoot. Met onze zoon is hij de allerbeste maatjes en Bo luistert ontzettend goed. We zijn aan een hondentraining begonnen en daar heeft hij (en wij ook) heel veel plezier in. Andere honden (voornamelijk de grote donkere honden) roepen bij Bo nog steeds angstige gevoelens op. Wij kunnen hem gelukkig al veel en veel beter begeleiden en afleiden hierin. Iedereen die bij ons op bezoek komt, wordt met heel veel liefde en enthousiasme door Bo begroet. Hij geniet echt van alle aandacht die hij krijgt en wij genieten ervan om hem al die aandacht te geven.........

We zouden ons een leven zonder Bo eigenlijk niet meer kunnen voorstellen.

Jeanette Huijsmans