Tijdens de rit naar Driebergen lag ze als een puppy op schoot achterin de auto, slapend en af toe keek ze door het raam. Nu ruim 8 weken verder hebben we veel mee gemaakt, Sam is een echte kluiver.
Er zijn wat kast-knoppen kapot gegeten door Sam en ook kussens en plantjes hebben het niet allemaal overleefd, maar dit alles voor het goede doel, opdat Sam zich thuis in ons gezin mag voelen.
Het gaat verder heel goed met Sam, ze luister goed en heel af en toe mag ze met Luna spelen, ook een hond die gered is, dat gaat heel goed, Ieder vant ons gezin draagt een steentje bij aan haar ontwikkeling. Ze is ook echt een familiehond.
Sam is rustiger en voelt zich thuis, alleen zijn vind ze moeilijk daar zijn we nog mee bezig, zo ook met training om achter in de kofferbak met ons mee te kunnen in de auto, Dit vind ze nog eng.
Stukje bij beetje komen we er wel Sam kan niet meer gemist worden bij ons
vriendelijke gr fam Kooistra
Geen opmerkingen:
Een reactie posten