Pagina's

vrijdag 16 januari 2015

Sinds 19 december is ze bij ons........... Dotty (voorheen Letje),  onze kleine Bodeguero. En wat is ze leuk!!!

Nadat onze laatste kat ruim een jaar geleden op 19-jarige leeftijd is overleden vonden de kinderen dat er een nieuw huisdier moest komen, want "het was té ongezellig in huis, en Rex, ons huiskonijn, ligt het liefst te slapen, daar kan je niet echt mee spelen". Er werd dus gestemd. Wordt het een kat, of een hond? Al heel snel werd door de kinderen unaniem besloten dat het een hond moest zijn. Dit was wel even slikken voor mij, want hoewel ik dol op zowel katten als op honden ben, ben ik alleen maar katten gewend. Een hond, dat wordt een nieuw avontuur voor mij. Ik heb vanaf mijn vierde jaar katten gehad, maar een hond, nog nooit! Maar goed, een aantal weken lang uitvoerig met het hele gezin besproken (wij hebben zes kinderen variërend in leeftijd van 19 tot 1 jaar oud), want iedereen moest er wel achter staan. Maar het werd dus een hond! 

En wat vind ik het leuk! Poep rapen, plasjes opdweilen, op nuchtere maag pens in haar bakje klaarzetten zodat het op kamertemperatuur kan komen, in de koude, stromende regen staan met een pupje dat weigert te lopen omdat ze "Spaans bloed" heeft en dus het liefst bij ons op de bank of in haar bench tussen haar knuffels ligt. Het deert mij allemaal niet! Ik wil nooit meer zonder! Ze heeft mij van een 'kattenmens' omgetoverd in een 'hondenmens' Emoji

Nu hebben wij het ook enorm getroffen met onze Dot! Ze is dol op onze kinderen, hoe meer, hoe beter. Als de hele roedel compleet is, is ze het happiest! Dan is in de regen lopen ook opeens niet meer zo erg. Ze is enthousiast naar vreemden op straat, begint te kwispelen als ze in de verte een hond aan ziet komen en loopt het liefst een tandje harder als er kinderen aankomen. 

Ze gaat mee in de auto, voorop de fiets in de mand, in de bakfiets, naar het bos, naar het park, mee de markt over; alles is allemaal even leuk. 

En ze is zó lief! Ze hoort bij ons, en wij bij haar. En zoals mijn dochter van drie altijd zegt: Ze gaat nooit meer terug naar Spanje, hè mam! Ze blijft voor altijd bij ons!

En zo is het maar net!


Groetjes van een blij hondje, en een nog blijere familie.




Klik  hier voor meer foto's.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten