Dopje

10 weken heb ik stage gelopen op de refugio in La cala. Met een aantal studenten zijn wij op maandag 23-06-2014 met Fabiënne meegeweest naar het dodingstation, de afspraak was: allemaal 1 hondje uitkiezen en in totaal maximaal 10 hondjes meenemen.Toen wij eenmaal onze hondjes uitgekozen hadden werd Fabiënne aangesproken door een medewerker van het dodingstation.. Er zaten een aantal hondjes die hij dadelijk op moest komen halen om in te slapen, wouden wij deze redden dan moesten we ze NU meepakken. Dat konden we natuurlijk niet over ons hart verkrijgen dus uiteindelijk hadden we, jawel, 18 hondjes in de wagen zitten, 18 hondjes die we konden redden. Omdat Fabiënne wist dat mijn klasgenoot gek was van katten mochten we vlak voordat we weggingen nog even snel bij de katten"verblijven" kijken.. Maar we konden er geen redden, want op de refugio hebben we alleen maar honden, en eigenlijk helemaal geen plek voor katten. "Ja hoor, ik kom ook wel even kijken. Maar ik heb echt níks met katten, ze moeten altijd mij hebben haha!" riep ik. Al die arme katten.. Mijn klasgenoot haar oog viel gelijk op een kooi met 4 kittens en niet veel later had 1 van de andere studenten ze ook in het vizier. Met puppy ogen keken ze Fabiënne vragend aan.. "Kunnen we écht geen katten meenemen??" Na veel overleg en wikken en wegen mochten de dames er allebei eentje meenemen, maar dan zouden we ze wel elke dag zelf helemaal moeten verzorgen. Nou daar hoefden de dames natuurlijk niet lang over na te denken! 

Uiteindelijk na veel overleg was het toch niet echt een optie om zulke jonge kittens in een bench op het asiel te houden, dan maar in huis! 

Toen begon het bij mij te kriebelen.. Ik kan zelf geen kat in huis nemen, maar mijn moeder heeft al 2 katten... Die kan er vast nog wel eentje bij! En als ik dit verhaal over het dodingstation vertel kan ze geen nee meer zeggen, toch?! Dus langs alle kooien gelopen.. stuk voor stuk vlogen ze blazend tegen de tralies als je te dichtbij kwam.. pure angst. Arme beestjes. Maar toen kwam ik langs kooi nummer 16... en daar zat ze.. Dopje! Met een ontzettend ondeugende kop kwam ze met haar lijf tegen de tralies gedrukt, ze moest en zou geaaid worden!

En toen wist ik het, jij gaat mee! Daar zit je dan, met 5 meiden en 3 katten in één huis haha!

Ik had op het dodingstation geen internetverbinding, dus eenmaal op het asiel heb ik onderstaande foto naar mijn moeder gestuurd met de tekst: Kijk mam! Dit is je nieuwe kat! :D

 

   

En als ik toen wist wat ik nu weet, haha! Wat een deugniet is het. Overal waar ik ging was zij ook, en was ze me even uit het oog verloren, dan zette ze het op een mauwen tot ik mijn hoofd de hoek om stak, en dan kwam ze weer vrolijk aangerend.

Inmiddels zijn we (alle studenten) weer thuis en hebben de dames allebei hun kitten mee naar huis kunnen nemen. Ook is Dopje bij mijn moeder aangekomen, die stond mij samen met mijn vriend en zusje al op te wachten op Schiphol en madam leeft nu prinsheerlijk in háár huis en loopt dag en nacht te donderjagen met haar 2 nieuwe vriendjes. Eind goed al goed dus voor deze dames en heer!

Groetjes Carolien.

Ik heb van de serie foto's een filmpje gemaakt met een muziekje erachter dan is het wat gezelliger kijken.

Klik hier en geniet.