Pagina's

vrijdag 19 april 2013

Milex voorheen Trilex

 
 
Wij hebben inmiddels 27 jaar lang honden in ons gezin gehad.
Onze eerste hond Bobby kwam uit het asiel en heeft de moeie leeftijd van 17 jaar bereikt.
Het stond voor ons vast dat wij wederom een asielhond wilden na de dood van Bob, en dat werd de ruim 2 jarige Bink, een Jack Russel.
Bink hebben wij ruim 10 jaar in ons midden gehad en veel plezier met hem beleefd.
Helaas hebben wij hem in december 2012 moeten laten inslapen.
Groot was mijn verdriet, het gemis van een maatje was groot, en wat was het stil in huis. Ook de vele haren waar ik vaak over mopperde begon ik te missen.
 
Mijn man en ik verschilden nogal van mening of wij nog een hond wilden, inmiddels waren onze kinderen de deur uit en hadden wij alle vrijheid, vond mijn man.
Daar had hij helemaal gelijk in, maar dat argument en vele anderen waar hij mee kwam werden door mij van tafel geveegd.
 
Toen kwam mijn dochter met de tip van Baasje gezocht en met een foto van Trilex, een cross teckel van 2 jaar jong
Wij vonden hem meleen erg leuk om te zien
Na wat heen en weer gepraat heb ik besloten om een mailtje naar de desbetreffende instantie, ACE te sturen.
 
Na wat gemail over en weer en vragenlijsten ingevuld te hebben konden wij kennis maken met Trilex, hij zat inmiddels in een opvanggezin in Nederland.
Het kennismakingsbezoek verliep goed, Trilex was een hele enthousiaste hond, die al snel naast mijn voeten lag te kluiven op een bot.
Op verzoek van de tijdelijke baas hebben we een rondje buiten met hem gelopen, ook dat deed hij heel leuk.
 
Na het verplichte huisbezoek van ACE, waar wij goed werden bevonden mochten wij op 12 januari 2013 Trilex op halen bij het gastgezin.
Wij hadden in onze woonplaats al geinformeerd naar een basiscursus en een honden uitlaatservice voor de hond.
Dat was namelijk een voorwaarde van mijn man, hij wilde wel dat de hond het eea bijgeleerd moest worden.
Daar had hij helemaal gelijk in!
Trilex, in het gastgezin noemden ze hem Japie en wij gingen hem Milex noemen, waar moet je nu naar luisteren?
De eerste dagen hebben wij continu zijn nieuwe naam geroepen, en ja hoor na een dag of 3 dacht hij hé wordt ik geroepen? En kwam Milex naar ons toe.
 
In de eerste week een check up gedaan bij de dierenarts. Daar was op een paar vuile oren, oormijt na, alles goed.
De dierenarts vond dat Milex er zo goed uit zag en ook zij vonden de hond sociaal.
 
Begin februari startte de basiscursus, dat was een maand lang flink aanpoten voor hond en baas.
De training was 3 avonden in de week, met ook nog  theorie  en praktijk oefeningen voor thuis.
Maar wat deed Milex het goed!  De instructrice noemde Milex hoogbegaafd haha.
Na 10 lessen kon/ kan Milex keurig zitten, liggen, wachten, volgen. En loopt nu ook heerlijk los en speelt leuk met andere honden.
 
Inmiddels zijn we gestart met de vervolgtraining, dit omdat wij het allebei zo leuk vinden om actief bezig te zijn.
Milex is een intelligente en leergierige hond.
Ook is hij heel sociaal naar kinderen toe, voor ons belangrijk omdat wij kleinkinderen hebben.
 
Wij staan echt versteld hoe snel Milex geleerd heeft.
Verstopspelletjes, balspelletjes, stokken weggooien, klauteren over gestapelde boomstammen hij vind het allemaal even leuk..
Ongeveer 4 keer per week wandelen we met hem in het bos, heerlijk vind Milex dit, hij rent door het bos, ondertussen ons goed in de gaten houdend.
Wij verstoppen ons wisselend achter bomen of struiken, en zo leuk als hij komt aanrennen en je gevonden heeft!
 
Een keer per week gaat Milex met de honden uitlaatservice mee, niet dat het echt nodig is, door de wisseldiensten van mijn man en mijn werkweek is er bijna altijd iemand thuis.
Maar wij noemen dit zijn wekelijkse uitje! Hij wordt met een busje opgehaald en komt na 1 1/2 tot 2 uur later weer terug, helemaal afgepeigerd en voldaan.
Ook deze dames zijn helemaal gek met Milex, hij speelt leuk met de andere honden in het bos en loopt ook bij hen heerlijk los.
 
Wij hebben weer een lot uit de loterij met deze hond, MIlex, en hopen dat hij nog vele jaren onze huisgenoot blijft.
Wij zijn ook blij dat wij weer een asielhond hebben kunnen adopteren, en hopen dat vele mensen dit voorbeeld willen volgen.
 
 
Wij willen de medewerkers van ACE veel succes wensen met hun goede werkzaamheden.
 
Vriendelijke groeten,
 
Regina en Theo Herkströter
 



 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten