Finn en Fana (alias Poncho en Fama)

Poncho en Fama zijn super gelukkig,...

VOOR EN NA ,...

 

 

Poncho, gered van een erbarmelijke situatie,...in de hemel nu sinds een jaartje

Fama sinds haar adoptie,... een gelukkige verwende Mastin,....

HIER DOEN WE HET VOOR, TOCH !!!!  Fabienne

 

Hallo

Poncho is sinds augustus bij me, ik zag hem op de site en was direct verliefd! Op Zaventem was hij één bundel angst, we moesten de kooi helemaal open doen, ik heb hem eruit getild en hij zakte neer op de grond van schrik, bijgezegd ook dat ze ergens onderweg zijn kooi omgekeerd hadden met hem erin, hij was verstijfd.

Poncho is Finn geworden, beetje bij beetje is hij hond geworden en heeft hij ontdekt dat een hondenleven ook iets helemaal anders kan betekenen. Spelen, slapen in een zacht beddeke, elke dag wandelingen maken, lekker eten, veel aandacht en liefde krijgen.

Hij is een vrolijke hond, altijd gereed om te spelen en vol deugnieterij, zacht en lief, een echte 'hanger', het liefst hangt hij tegen mijn benen en wordt geknuffeld. 

 

De angst voor vreemden, vooral mannen blijft, maar hij komt echt van heel ver, in alle paniek willen vluchten als we iemand tegenkomen, tot al recht en rustig naast me staan, alert, maar geen paniek meer. Als er honden bij zijn, is hij direct op zijn gemak, naar de honden toe, minder schrik voor de mensen.

Hij is zo sociaal en speelt zo graag met andere honden, altijd direct nieuwsgierig en zijn staartje die waait als hij honden zien, ook zijn  oppas en haar hond hebben veel afgespeeld samen. 

Hij was eenzaam, ik zag het aan hem, vandaar de beslissing om Fama te adopteren, nu Fana.

 

Ze was al op de vlug geboekt, daarmee dat ze heel snel hier was!

Een ander paar mouwen, voor niets schrik, overal haar neus en kop insteken, dominant, sterke karakter van een meisje die alleen op straat haar plan moest trekken, zoveel was duidelijk.

Na enkele moeilijke weken is de rust en klik tussen de 2 gekomen. Even aanpassen voor allebei, maar nu zouden ze elkaar niet meer kunnen missen. Spelen dat ze doen, te zot voor woorden, en graag wandelen, het gaat perfect met de 2 samen.

Vanochtend nog een mevrouw tegengekomen die moeite had met haar 2 klein hondjes en verbaasd dat de 2 reuzen zo kalm en rustig bleven staan. 

Ze zijn goed voor elkaar. Door Fana, heeft Finn moeten leren om zijn manneke te staan, hij is de laatste maanden met grote stappen vooruit gegaan. Zelfzeker is hij sinds 3 weken zelfs begonnen om zijn poot te heffen om te plassen, eerst heel snel, maar nu lukt het hem perfect zijn balans te houden en plast hij tijdens de wandelingen er vrolijk op los, overal." Ik ben er, mag er zijn en iedereen mag het ruiken.", zou je hem bijna zien denken! Fana trekt hem ook mee in al haar uitbundigheid en enthousiasme, hij ziet dat zij ergens durft aankomen of ruiken en dan komt hij ook af. Echt super.

Hij laat zich niet meer doen door haar. En Fana is zachter, minder bruut, geworden, pakt zijn snoepjes en speeltjes niet meer af, speelt met hem, valt neer op de grond als hij in haar achterpoot bijt om haar te treiteren. Het is een lust om hen te zien.

Sinds een maand staat zij soms in de nacht op uit haar mand en komt op de matras voor zijn bak liggen, dikwijls met haar kop in zijn bak tegen hem. Alsof ze te ver van hem was.

Zij is slim en samen met hun oppas-trainer (als ik een hele dag werk)  heeft ze al van alles geleerd en we doen onder ons elke dag voort, ze doet het heel graag: zit, af, poot, high five, wacht, hier, het gaat wonderwel. Alles voor een snoepje wel!

Finn luister ook al heel mooi, komt altijd, wacht en staat al flink tijdens wandelingen, en sinds enkele dagen lukt 'zit' hem buiten, zonder hulp!! Daarvoor enkel binnen op zijn matras en met een beetje hulp.

Maar zijn zit is een foto waard (ik stuur ooit één), we moeten zo lachen met hem, hij zakt neer, zo half ineen met zijn achterpoten helemaal open, maar ja, hij zit!! Het concept van iets doen en dan een beloning krijgen heeft niet zoveel vat op hem, vandaar dat dit al een fantastische prestatie is voor hem! Geweldig om te zien!

Heel veel dank aan alle mensen die dit mogelijk maken: dat we verder kunnen doen om schade gedaan door mensen ver weg te kunnen herstellen en die honden elke dag stappen zien zetten en zien openbloeien. Echt zo'n een dankbare en fantastische ervaring.

 

Ik praat er met iedereen over en heb al veel reclame voor Shin gemaakt.

 Misschien zien we elkaar op de wandeling in Maasmechelen? We gaan er zeker zijn, wandelaars die we zijn...

Heel veel groetjes,

Carla, Finn en Fana