Dank je wel Inge !!
vrijdag 30 september 2011
donderdag 29 september 2011
Dringende oproep voor vluchtbegeleiding vliegveld Zaventem
Dringende oproep………dringende oproep…………Even uw aandacht aub……..
Beste,Iedereen
Eén van de mooiste momenten voor de adoptanten, voor de hondjes én voor de vrijwilligers is de aankomst van de vluchtkoffers met pas overgevlogen hondjes, in de aankomsthal in Zaventem…Vaak is dat een mooi, emotioneel moment…Nieuwsgierig en met een kloppend hartje staan de adoptanten zenuwachtig op hun kersverse aanwinst te wachten…
Als het moment daar is dat de vluchtkoffers verschijnen, begeven wij ons samen met de adoptanten, naar de busparking van de luchthaven om de hondjes te overhandigen aan hun nieuwe baasjes…
Het openen van de kooien en het uithalen van de hondjes trachten wij steeds op een ordelijke, rustige wijze te laten verlopen…Eén van onze “vluchtbegeleiders” - zoals wij dat noemen – staat steeds paraat om deze taak op zich te nemen…
Momenteel zijn wij dringend op zoek naar vrijwilligers die graag “vluchtbegeleider”
willen worden…Wij hebben hier dringend nog mensen voor nodig…
Wat houdt dit nu juist in ?
- De vluchtbegeleider krijgt altijd de informatie van een vlucht door : welke hondjes er vliegen, de gegevens van de adoptanten, uur van de vlucht, vluchtnummer.
De adoptieverantwoordelijke geeft dit door.
- De vluchtbegeleider is aanwezig in de aankomsthal van de luchthaven, het liefst een half uurtje voor aankomst van het vliegtuig, aan de Java koffiestand, om de adoptanten te ontvangen en er een praatje mee te doen. De vluchtbegeleider draagt
steeds een herkenbare, groene polo van SHIN zodat de adoptanten weten tot wie ze zich moeten richten.
- De vluchtbegeleider neemt de karren met de vluchtkoffers aan en gaat met de adoptanten naar de busparking. Wij vragen steeds aan de adoptanten, om de vliegkoffers mee te willen ondersteunen bij het naar buiten rijden.
- De vluchtbegeleider ontvangt van de passagier die meevloog, de paspoortjes + eventueel medicatie van de hondjes.
- De vluchtbegeleider plaatst met hulp van aanwezigen, de koffers naast mekaar op de busparking en haalt er, zelf(!), de hondjes uit om te overhandigen aan de nieuwe baasjes…Goed opletten dat de halsbandjes of tuigjes, voldoende spannen zodat
de hondjes – vaak wat onder de indruk van die grote reis – zich niet kunnen lostrekken.
- De vluchtbegeleider overhandigt de paspoortjes aan de adoptanten + eventueel de medicatie die vanuit Spanje meegegeven wordt en wenst de adoptanten en de geluksvogeltjes….alle succes van de wereld toe…
- De vluchtbegeleider haalt de vliegkooien uiteen en neemt deze mee in haar/zijn wagen…er is wel altijd iemand die daarbij graag een handje wil toesteken.
Wat heeft een vluchtbegeleider nodig ?
- Een computer om alle info van een vlucht door te krijgen, per email.
- Auto waar u de vliegkoffers kan in meenemen.
- Groene Shin-polo om herkenbaar te zijn.
- Afgeprint overzichtje met de vluchtgegevens, ook de telefoonnummers van de adoptanten staan daarop, in geval van…
- GSM toestel
- Knijptang om de bandjes los te knippen, waarmee de vluchtkoffers veilig zijn dichtgesnoerd.
- Vuilzak om de doeken die in de koffers liggen, mee te nemen.
- Huishoudrol om in geval van ongelukjes, de koffers al een beetje te kunnen reinigen.
- Gemakkelijke leiband die als een lus rond sommige honden hun hals kan worden gelegd, om ze alzo op een veilige manier uit de koffer te halen. (In geval van angstige hondjes)
- Enthousiasme en sociaal engagement om de adoptanten te woord te staan…
- Bereidheid om de vliegkoffers terug te brengen naar onze inzamelplaats in Vilvoorde….waar die afgehaald worden om terug naar Spanje te vertrekken…voor de volgende geluksvogeltjes…
We zorgen er steeds voor dat de busparking heel netjes en zonder afval achtergelaten wordt en dat de karretjes op de daartoe voorzien plaats worden weggezet.
Een nieuwe vluchtbegeleider hoeft deze taak natuurlijk nooit ineens ALLEEN te doen…Een vrijwilliger die graag vluchtbegeleiding wil doen, krijgt altijd de kans om meerdere keren mee te lopen met een ervaren vluchtbegeleider die de knepen van deze taak, graag zal doorgeven…al doende leert men immers ;)
Wie wil graag de adoptanten ontvangen en de hondjes opwachten? Wie wil graag dit mooi moment meemaken en de overgevlogen hondjes, zelf zien vertrekken…hun nieuw leventje tegemoet…? Wie wil graag de rangen van de vluchtbegeleiders vervoegen, zodat we deze taak beter kunnen verdelen onder de vrijwilligers…elk om beurt…elk een schakeltje in onze vrijwilligerswerking ?
Neem dan graag kontakt op met Helena vrijwilligers@ace-charity.org of 0477 24 14 63 onze coördinator vrijwilligers die u graag verder te woord zal staan…
Wij hopen u te mogen verwelkomen….de hondjes die vliegen, de nieuwe adoptanten en de vrijwilligers van SHIN hebben u nodig…
Bedankt...hopelijk tot gauw,
Het SHIN-team.
SPAANSE HONDEN IN NOOD - SHIN
www.asielhonden.com
www.ace-charity.org
+32 (0) 474 19 10 75
Beste,Iedereen
Eén van de mooiste momenten voor de adoptanten, voor de hondjes én voor de vrijwilligers is de aankomst van de vluchtkoffers met pas overgevlogen hondjes, in de aankomsthal in Zaventem…Vaak is dat een mooi, emotioneel moment…Nieuwsgierig en met een kloppend hartje staan de adoptanten zenuwachtig op hun kersverse aanwinst te wachten…
Als het moment daar is dat de vluchtkoffers verschijnen, begeven wij ons samen met de adoptanten, naar de busparking van de luchthaven om de hondjes te overhandigen aan hun nieuwe baasjes…
Het openen van de kooien en het uithalen van de hondjes trachten wij steeds op een ordelijke, rustige wijze te laten verlopen…Eén van onze “vluchtbegeleiders” - zoals wij dat noemen – staat steeds paraat om deze taak op zich te nemen…
Momenteel zijn wij dringend op zoek naar vrijwilligers die graag “vluchtbegeleider”
willen worden…Wij hebben hier dringend nog mensen voor nodig…
Wat houdt dit nu juist in ?
- De vluchtbegeleider krijgt altijd de informatie van een vlucht door : welke hondjes er vliegen, de gegevens van de adoptanten, uur van de vlucht, vluchtnummer.
De adoptieverantwoordelijke geeft dit door.
- De vluchtbegeleider is aanwezig in de aankomsthal van de luchthaven, het liefst een half uurtje voor aankomst van het vliegtuig, aan de Java koffiestand, om de adoptanten te ontvangen en er een praatje mee te doen. De vluchtbegeleider draagt
steeds een herkenbare, groene polo van SHIN zodat de adoptanten weten tot wie ze zich moeten richten.
- De vluchtbegeleider neemt de karren met de vluchtkoffers aan en gaat met de adoptanten naar de busparking. Wij vragen steeds aan de adoptanten, om de vliegkoffers mee te willen ondersteunen bij het naar buiten rijden.
- De vluchtbegeleider ontvangt van de passagier die meevloog, de paspoortjes + eventueel medicatie van de hondjes.
- De vluchtbegeleider plaatst met hulp van aanwezigen, de koffers naast mekaar op de busparking en haalt er, zelf(!), de hondjes uit om te overhandigen aan de nieuwe baasjes…Goed opletten dat de halsbandjes of tuigjes, voldoende spannen zodat
de hondjes – vaak wat onder de indruk van die grote reis – zich niet kunnen lostrekken.
- De vluchtbegeleider overhandigt de paspoortjes aan de adoptanten + eventueel de medicatie die vanuit Spanje meegegeven wordt en wenst de adoptanten en de geluksvogeltjes….alle succes van de wereld toe…
- De vluchtbegeleider haalt de vliegkooien uiteen en neemt deze mee in haar/zijn wagen…er is wel altijd iemand die daarbij graag een handje wil toesteken.
Wat heeft een vluchtbegeleider nodig ?
- Een computer om alle info van een vlucht door te krijgen, per email.
- Auto waar u de vliegkoffers kan in meenemen.
- Groene Shin-polo om herkenbaar te zijn.
- Afgeprint overzichtje met de vluchtgegevens, ook de telefoonnummers van de adoptanten staan daarop, in geval van…
- GSM toestel
- Knijptang om de bandjes los te knippen, waarmee de vluchtkoffers veilig zijn dichtgesnoerd.
- Vuilzak om de doeken die in de koffers liggen, mee te nemen.
- Huishoudrol om in geval van ongelukjes, de koffers al een beetje te kunnen reinigen.
- Gemakkelijke leiband die als een lus rond sommige honden hun hals kan worden gelegd, om ze alzo op een veilige manier uit de koffer te halen. (In geval van angstige hondjes)
- Enthousiasme en sociaal engagement om de adoptanten te woord te staan…
- Bereidheid om de vliegkoffers terug te brengen naar onze inzamelplaats in Vilvoorde….waar die afgehaald worden om terug naar Spanje te vertrekken…voor de volgende geluksvogeltjes…
We zorgen er steeds voor dat de busparking heel netjes en zonder afval achtergelaten wordt en dat de karretjes op de daartoe voorzien plaats worden weggezet.
Een nieuwe vluchtbegeleider hoeft deze taak natuurlijk nooit ineens ALLEEN te doen…Een vrijwilliger die graag vluchtbegeleiding wil doen, krijgt altijd de kans om meerdere keren mee te lopen met een ervaren vluchtbegeleider die de knepen van deze taak, graag zal doorgeven…al doende leert men immers ;)
Wie wil graag de adoptanten ontvangen en de hondjes opwachten? Wie wil graag dit mooi moment meemaken en de overgevlogen hondjes, zelf zien vertrekken…hun nieuw leventje tegemoet…? Wie wil graag de rangen van de vluchtbegeleiders vervoegen, zodat we deze taak beter kunnen verdelen onder de vrijwilligers…elk om beurt…elk een schakeltje in onze vrijwilligerswerking ?
Neem dan graag kontakt op met Helena vrijwilligers@ace-charity.org of 0477 24 14 63 onze coördinator vrijwilligers die u graag verder te woord zal staan…
Wij hopen u te mogen verwelkomen….de hondjes die vliegen, de nieuwe adoptanten en de vrijwilligers van SHIN hebben u nodig…
Bedankt...hopelijk tot gauw,
Het SHIN-team.
SPAANSE HONDEN IN NOOD - SHIN
www.asielhonden.com
www.ace-charity.org
+32 (0) 474 19 10 75
Hij hoort gewoon bij ons............
Deze zomer hadden we besloten om niet op vakantie te gaan aangezien we in april Yuki ( voorheen Leonne ) hadden geadopteerd en we haar niet na 3 maanden in een pension wilden stoppen voor 3 weken. Maar om toch nog een extra steentje bij te dragen, hadden we ons opgegeven om een gasthondje van ACE in huis te halen. Wel vonden we dat het een hond moest zijn die bij onze andere 2 spaanse honden eventueel zou passen. Na zoeken op de site kwam ik Shai, een spaanse waterhond, tegen en had gelijk een goed gevoel bij hem. Direct ons contactpersoon gemaild maar helaas voor ons..... Shai was zojuist geadopteerd. Heel fijn voor Shai natuurlijk maar ik moest op zoek naar een ander gasthondje. Opnieuw de site doorgezocht en daar stond hij, Ansu ! Een kruising spaanse waterhond die onze hulp goed kon gebruiken. Direct weer een mailtje gestuurd en ja hoor.. Ansu mocht naar Nederland komen en voor een tijdje bij ons blijven.
Wat waren we blij en 27 juni was het dan zover. We konden Ansu halen in Geertruidenberg, bij een familie die hem uit Spanje vandaan had meegenomen. Maar na 6 dagen kregen we een noodoproep van ACE. Shai was in Nederland aangekomen maar moest helaas, ivm allergie, zijn nieuwe gezinnetje zo spoedig mogelijk verlaten. Of hij dus bij ons terecht kon. We hebben uiteraard direct JA gezegd. En zo werd Shai op 4 juli bij ons gebracht en gingen wij binnen 3 maanden van 1 naar 4 honden. Wat een geweldige tijd. We zijn veel naar het strand geweest en hadden veel bekijks met alle honden. Ze deden het alle 4 zo goed ! Wel hielden we in ons achterhoofd dat Ansu en Shai niet lang zouden blijven aangezien het prachtige honden waren.
En inderdaad, Shai was na 3 weken opnieuw geadopteerd en werd opgehaald door een geweldig gezin uit Belgie. Het was nog even een gedoe, want hij wilde z’n riem niet om. Dat heeft mijn man toen gedaan. Vervolgens ging hij bij de voordeur op z’n kont zitten en was niet vooruit te krijgen. Wederom heeft mijn man ‘m toen meegenomen en in de auto gezet. Dat was heel naar om te doen want het voelde een beetje als verraad. Een spaanse waterhond zoekt nl. z’n baasje uit en doet daar dan ook alles voor. In ons geval was mijn man dan ook Shai z’n grootste vriend. Shai vertrok en liet ons verdrietig achter. Het was leeg ( nou ja leeg... ) in huis zonder Shai en we misten ‘m enorm. Totdat ‘s avonds de telefoon ging; Shai had de jongste dochter uit het gezin gebeten. Vreselijk uiteraard en we hebben direct gezegd dat hij terug kon komen. ‘s Avonds laat werd Shai teruggebracht en in overleg met ACE hebben we besloten dat Shai dan maar bij ons moest blijven, voor altijd. Z’n “thuiskomst” was dan ook een feestje voor hem en voor ons ! Het heeft zo moeten zijn denk ik wel eens. Ik heb Shai uitgekozen en hij heeft op zijn beurt voor ons allemaal gekozen. Hij hoort gewoon bij ons...............
Onze lieve Ansu is inmiddels ook geadopteerd en heeft het geweldig in Joure. En Shai ????? Die heet tegenwoordig Twitter omdat hij een echte follower is
 |
| Shai/Twitter in de duinen |
 |
| Shai/Twitter op het strand |
Groetjes Sary van Dam en een poot van Twitter
Nederlandse Studenten op stage
Onze groep Nederlandse studenten vinden hun stage bij ACE GEWELDIG,
ze helpen waar het kan, vertroetelen onze hondjes, met daarna de zee en het strand als afwisseling, gaat het hen goed, hier op een avondje uit, ...
Hieronder nog meer foto's
Jolly al anderhalf jaar in opvang, wie o wie ???
Jolly (Bomba) is al als pup gedumpt en heeft nog nooit een thuis gehad waar ze gewenst is. Ze is 2,5 jaar oud en wacht nu al anderhalf jaar in haar opvanggezin maar heeft nog nooit adoptiebezoek gehad terwijl het zo een lieve trouwe hond is. Jolly is in principe sociaal met andere honden maar komt beter tot haar recht als enig hond. Ze snakt zo naar een eigen huisje!!
 |
| Is ze geen beeldje??? |
 |
| Wie wil mij??? |
Iets om bij stil te staan.
Toch iets om bij stil te staan.Ik moest wel ff een traantje wegpinken.
Gelukkig heeft ons ace hondje Diezel(Patito)wel een toekomst.
Opgestuurd door marja dreef
Een leuke foto van Nicole en de kleinkinderen Demi en Lana.
Hun Beau, ooit gevonden in een afvalbak met haar broertje en zusje.
Ze heetten Basura (betekend afvalbak). Door Fabienne met de fles groot
gebracht (zie bijgevoegde foto). Toen ze 4 maanden waren, gingen alle
drie bij Nicole en de kinderen in opvang. Eentje bleef, dat is Su, nu
Beau.
Arme Beau en arme poes, in Weesp door de hitte bevangen denk ik :)
Hun Beau, ooit gevonden in een afvalbak met haar broertje en zusje.
Ze heetten Basura (betekend afvalbak). Door Fabienne met de fles groot
gebracht (zie bijgevoegde foto). Toen ze 4 maanden waren, gingen alle
drie bij Nicole en de kinderen in opvang. Eentje bleef, dat is Su, nu
Beau.
Arme Beau en arme poes, in Weesp door de hitte bevangen denk ik :)
 |
| Als pup bij Fabiënne |
 |
| Bevangen door de hitte |
Groepsfoto Ace-dag Nederland
Klik op de foto dan zie je hem groter.
Klik op onderstaande link en boven de foto op het vergrootglas
daarna onderin het schuifje naar rechts bewegen.
Eerste zomervakantie van Zeb.
Sinds september 2010 hebben we Zeb in huis. Het gaat goed en heeft veel geleerd in de afgelopen tijd.
Maar hij was nog niet met ons op vakantie geweest, dus dat moest er deze zomer wel van komen.
Toen we de caravan aan het inpakken waren hadden we zijn mand in de auto gezet. Daar ging Zeb inliggen, want dan vergeten ze me niet ……….
Tijdens de reis ging hij wel in de auto liggen, op de achterbank.
We gingen naar het oosten van het land. Op een boerencamping, midden tussen de weilanden.
Zeb hebben we aan een lange riem bij onze campingplaats gezet en hij keek alle kanten op en zijn neus maakte overuren.
De eerste dagen bij het uitlaten was hij ook bijna niet te houden. Hij was wel aan de riem, maar als je hazen, konijnen en katten ruikt, dan is het lastig om rustig te lopen.
De eerste week was het mooi weer, maar later werd het veel minder en veel regen.
Zeb vond het helemaal niks. Want zijn mand stond in de caravan: is ongezellig. In de voortent was het nattig: ook niet fijn. Buiten: veel te nat, dus ook niet alles. Daar kan je als hond best goed chagrijnig van worden.
 |
| Wanneer wordt het weer droog??? |
Maar er waren gelukkig ook zonnige dagen en leuke dingen om te doen.
Je kunt bij de caravan ook heerlijk liggen, maar na een dagje in een museumpark is een stukje varen met een boot ook wel erg leuk en ontspannend.
 |
| Heerlijk in de zon !! |
 |
| Genieten op de boot |
Al met al was het een heerlijke vakantie met Zeb. Aan het einde van de vakantie heeft hij vriendschap gesloten met de boerderijkatten . Maar zijn pin in de grond van de riem was helemaal krom, want er kwam toch nog een konijn langs.
Toen we de caravan weer aan het inpakken waren, ging hij weer in zijn mand in de auto liggen. Maar ook nog even voor de caravan in het zonnetje…………….
Volgend jaar weer !!!
zondag 25 september 2011
Aankomst Cooper bij Claudia
Poeh, lange dag!
We waren ruim op tijd op het vliegveld, hebben het vliegtuig zien taxiën waar de hondjes inzaten en hebben lang gewacht of we ook de honden konden zien worden uitgeladen. Maar het duurde zo lang en ik met mijn fantasie dacht al gauw: straks zijn alle honden al lang weg, staan wij hier nog te wachten op het uitladen! Toch maar gauw naar beneden gegaan...
Daar moesten we toch nog wel aardig lang wachten. Maar daar waren ze, twee boxen met prachtige hondjes. Zo fout als het destijds ging met Bruno (veel poep, gegrom, gebijt en geblaf), zo goed ging het nu.
Het vliegveld is vrij klein en de ruimte van aankomst was beperkt, we hebben de boxen buiten neer gezet en daar vond er eentje het welletjes en begon enorm te blaffen. Natuurlijk de hond die ik had uitgekozen... hahahaha!
Alles eruit. Iedereen rustig, maar die van mij trok!!! We zijn een rondje gaan lopen en toen werd hij rustiger. Poepje, plasje en toen de auto in.
De bedoeling was om Cooper op schoot te nemen, maar ik zag al gauw dat hij vrij beweeglijk is. Dus op de achterbank! Daar werd duidelijk dat het een ondernemend jochie is, onder de handdoek kruipen, aan het kleed sabbelen en op de één of andere manier onder de hangmat kruipen en alsnog voorin komen zitten. Gaio en Ami hebben tot nu toe die weg nooit genomen!
Voorin heeft hij heerlijk bij Inge (vrijwilligster) op schoot gezeten en bleef hij erg rustig zitten.
Ik heb Inge en Cooper in de Brunssummerheide eruit gezet en heb de eigen honden gehaald. Losgelaten, Cooper vast gehouden en laat maar snuffelen. Even een stukje lopen, ergens in de schaduw alle honden uit 1 waterbak laten drinken (om en om) en op een enkele gegrom van Gaio en Bruno na, verliep dat prima.
Na een tijdje zaten ze allemaal lekker bij elkaar en was er geen sprake van vervelend gedrag, dus op naar huis! Alles in de auto (Bruno en Ami achter in de bak, Gaio en Cooper op de achterbank) en ook dat ging prima. Bruno zat als een trotse beer achterin, Cooper vond het allemaal reuzespannend en keek nieuwsgierig om zich heen.
Thuis zijn ze gelijk naar buiten gegaan, Cooper heeft zich de tijd genomen om alles te besnuffelen. Ook daar verliep het prima, al werd wel weer duidelijk dat Gaio thuis de baas is. Hij liet een paar keer goed van zich gelden, op een gegeven moment vond ik het welletjes, het leek een constante aanval op Cooper te zijn. Toen heb ik Gaio gecorrigeerd.
Bruno en Cooper vonden elkaar wel erg leuk en er werd dan ook stevig uitgedaagd door Bruno en Cooper voelde zich toen zo vrij, dat hij een paar keer bovenop Bruno kroop. Van achteren bedoel ik dan.
Bruno liet merken dit niet leuk te vinden en heeft op het laatst in de wang van Cooper gebeten, waarop ik heb gereageerd met een stevige foei. Verdedigen is prima, maar niet zo. Bruno was erg geschrokken van zijn eigen reactie en die van mij, die kroop tegen mij aan. Cooper was geschrokken van Bruno's beet (geen schade overigens), die keek op een afstandje toe.
We zijn ook met z'n allen gaan wandelen en dat ging prima.
Cooper is wel een echte bull, een flinke doorzetter en wordt ook wel pissig als hij zijn zin niet krijgt (als hij afgeremd wordt). Maar ik heb veel geduld en ben ook een doorzetter, dus kom maar op!
Bij het eten (beetje bij beetje, want het ventje is vrij mager), begon hij erg te grommen naar de kleintjes, die bij zijn bak in de buurt kwamen. We houden rekening met evt. voedselnijd. Koekjes uitdelen aan alle honden is geen probleem, dus ik denk niet dat het een erstige vorm van nijd is.
Het is een batje, maar zo ongelofelijk grappig, makkelijk, sociaal naar de honden (soms té volgens Bruno) en enorm eigenwijs. Maar gelukkig accepteert hij wel dat ik zijn baasje ben en lijkt het er op dat hij snel leert.
Hij ligt nu enorm te snurken, Gaio ligt naast me, Bruno ligt stevig tegen mij aan. Arme Bruno is bang dat hij mijn vriendje niet meer is!
We waren ruim op tijd op het vliegveld, hebben het vliegtuig zien taxiën waar de hondjes inzaten en hebben lang gewacht of we ook de honden konden zien worden uitgeladen. Maar het duurde zo lang en ik met mijn fantasie dacht al gauw: straks zijn alle honden al lang weg, staan wij hier nog te wachten op het uitladen! Toch maar gauw naar beneden gegaan...
Daar moesten we toch nog wel aardig lang wachten. Maar daar waren ze, twee boxen met prachtige hondjes. Zo fout als het destijds ging met Bruno (veel poep, gegrom, gebijt en geblaf), zo goed ging het nu.
Het vliegveld is vrij klein en de ruimte van aankomst was beperkt, we hebben de boxen buiten neer gezet en daar vond er eentje het welletjes en begon enorm te blaffen. Natuurlijk de hond die ik had uitgekozen... hahahaha!
Alles eruit. Iedereen rustig, maar die van mij trok!!! We zijn een rondje gaan lopen en toen werd hij rustiger. Poepje, plasje en toen de auto in.
De bedoeling was om Cooper op schoot te nemen, maar ik zag al gauw dat hij vrij beweeglijk is. Dus op de achterbank! Daar werd duidelijk dat het een ondernemend jochie is, onder de handdoek kruipen, aan het kleed sabbelen en op de één of andere manier onder de hangmat kruipen en alsnog voorin komen zitten. Gaio en Ami hebben tot nu toe die weg nooit genomen!
Voorin heeft hij heerlijk bij Inge (vrijwilligster) op schoot gezeten en bleef hij erg rustig zitten.
Ik heb Inge en Cooper in de Brunssummerheide eruit gezet en heb de eigen honden gehaald. Losgelaten, Cooper vast gehouden en laat maar snuffelen. Even een stukje lopen, ergens in de schaduw alle honden uit 1 waterbak laten drinken (om en om) en op een enkele gegrom van Gaio en Bruno na, verliep dat prima.
Na een tijdje zaten ze allemaal lekker bij elkaar en was er geen sprake van vervelend gedrag, dus op naar huis! Alles in de auto (Bruno en Ami achter in de bak, Gaio en Cooper op de achterbank) en ook dat ging prima. Bruno zat als een trotse beer achterin, Cooper vond het allemaal reuzespannend en keek nieuwsgierig om zich heen.
Thuis zijn ze gelijk naar buiten gegaan, Cooper heeft zich de tijd genomen om alles te besnuffelen. Ook daar verliep het prima, al werd wel weer duidelijk dat Gaio thuis de baas is. Hij liet een paar keer goed van zich gelden, op een gegeven moment vond ik het welletjes, het leek een constante aanval op Cooper te zijn. Toen heb ik Gaio gecorrigeerd.
Bruno en Cooper vonden elkaar wel erg leuk en er werd dan ook stevig uitgedaagd door Bruno en Cooper voelde zich toen zo vrij, dat hij een paar keer bovenop Bruno kroop. Van achteren bedoel ik dan.
Bruno liet merken dit niet leuk te vinden en heeft op het laatst in de wang van Cooper gebeten, waarop ik heb gereageerd met een stevige foei. Verdedigen is prima, maar niet zo. Bruno was erg geschrokken van zijn eigen reactie en die van mij, die kroop tegen mij aan. Cooper was geschrokken van Bruno's beet (geen schade overigens), die keek op een afstandje toe.
We zijn ook met z'n allen gaan wandelen en dat ging prima.
Cooper is wel een echte bull, een flinke doorzetter en wordt ook wel pissig als hij zijn zin niet krijgt (als hij afgeremd wordt). Maar ik heb veel geduld en ben ook een doorzetter, dus kom maar op!
Bij het eten (beetje bij beetje, want het ventje is vrij mager), begon hij erg te grommen naar de kleintjes, die bij zijn bak in de buurt kwamen. We houden rekening met evt. voedselnijd. Koekjes uitdelen aan alle honden is geen probleem, dus ik denk niet dat het een erstige vorm van nijd is.
Het is een batje, maar zo ongelofelijk grappig, makkelijk, sociaal naar de honden (soms té volgens Bruno) en enorm eigenwijs. Maar gelukkig accepteert hij wel dat ik zijn baasje ben en lijkt het er op dat hij snel leert.
Hij ligt nu enorm te snurken, Gaio ligt naast me, Bruno ligt stevig tegen mij aan. Arme Bruno is bang dat hij mijn vriendje niet meer is!
Groetjes Claudia
Klik op onderstaande link voor meer foto's!!
Aankomst Cooper en kennismaking met de andere honden
Aankomst Cooper en kennismaking met de andere honden
zaterdag 24 september 2011
Update Liza
Lieve allemaal, hier een update over ondergetekende, liza. Ik woon nu 3 jr in zoetermeer en ik ben een vrolijk en blij hondje. Alleen het lopen wordt wat minder. Maar daar heeft mijn vrouwtje wat op gevonden. Ik heb nu mijn eigen vervoermiddel. Een echte hondenbuggy. Nu kan ik weer overal mee naar toe en als ik moe wordt en ga zwabberen ga ik lekker in de buggy. Op de foto ben ik bij de intratuin en hou ik alles lekker in de gaten. Vrouwtje vindt het een uitvinding. Ik ga in de buggy naar het park en dan ga ik lekker rennen en als ik moe ben, lekker in de buggy. Helemaal geweldig. Een poot van liza en ook van mijn broer lucky.
donderdag 22 september 2011
De ingezamelde goederen in Malaga.
Er kwam weer een groot transport binnen, waar we enorm blij mee waren,
mensen zijn zo lief om dit alles te verzamelen voor deze viervoeters,,.....ze zijn
heerlijk verwend met al jullie speeltjes, mandjes, zwembadjes en zoveel meer,...
eten, bandjes, lijntjes, medicatie,noem maar op, het is super dit te mogen ontvangen, en hun hiermee even te mogen verwennen, bedankt hiervoor, aan iedereen !!!.
dinsdag 20 september 2011
Ada en Alba
Goede middag, de twee gezusters ada en alba zijn nu ongeveer 4 maand bij ons. ze zijn afgelopen maandag gesteriliseerd,in het begin was het moeilijk ze zindelijk te krijgen want onze tuin was nog niet klaar,wij netjes met ze wandelen maar ze deden niks pas bij thuis komst deden ze beiden hun behoefte maar even binnen toen dachten wij hoelang moet je in vredesnaam met ze lopen. lang dus!! Hier kwamen wij achter nadat wij ze een keer in de wei van de boer naast ons los hadden gelaten ongeveer 10 hectare na een paar uur kwamen ze weer binnen en dat was de oplossing rennen rennen en nog eens rennen dat deden wij dus vaker en nu doen ze niets meer binnen en onze tuin is nu klaar dus kunnen ze gewoon de hele dag in de tuin rennen en zwemmen in de vijver en met de poes bram gaan ze nu ook heel lief mee om in het begin wilde ze graag met haar spelen maar dat ging bram een beetje te hard dan drukte ada en alba samen de poes plat op de grond dan kon zij geen kant meer op toen zeiden wij dat bram ook lief was toen keken ada en alba ons aan van dat zal toch niet waar zijn ,maar ondertussen gaat het heel goed met z’n 3en
groetjes hannie en harry
groetjes hannie en harry
Karol zoekt een warme veilige mand!
Hallo allemaal,
Even een berichtje van Karol die ik in de opvang heb.
Op de ACE dag 10 september kreeg ik haar onder mijn hoede, een klein Hummeltje die dapper probeerde alle indrukken te verwerken.Ze kwam net uit Spanje en zag het asielleven niet meer zitten. Ze at niet meer, vandaar dat er opvang werd gevraagd. Dit wilde ik natuurlijk graag doen!
We zijn nu ruim een week verder en langzaam begint ze zich thuis te voelen. Haar onzekerheid neemt af, lijkt wat minder angstig en is superblij als ze na een wandeling haar veilige huis weer in kan. Buiten is het voor haar nog wat vreemd al hoewel het steeds beter gaat. Op vreemde mensen reageert ze verschilend. Naar de een gaat ze gelijk toe en naar de andere is ze wat meer afwachtend. Ze houdt van een rustige benadering. Ze ziet er grappig uit, een kleine kruising Vlinderhond plus een Kooikertje op hoge pootjes. Wie zal het zeggen! of wat maakt het uit ze is gewoon leuk!
In het asiel at ze niet meer en ook dat gaat nu beter. Brokjes vindt ze niet lekker maar langzamerhand weet ik wat ze wel lekker vindt bv. rosbief, kaas, vegetarische worstje. Het blijft natuurlijk even zoeken en regelmatig moet ik weer naar de supermarkt om iets anders te proberen.
Verder gaat ze goed met katten en honden. Ook is ze is zindelijk. Ik heb haar drie keer horen blaffen omdat ze ergens van schrok., verder blaft ze nooit. Alleen zijn is ook geen probleem, kortom een heerlijk hondje. Wel moet je natuurlijk rekening houden met haar verleden en dat ze soms schrikachtig kan reageren. Ook haar eetgedrag verdient wat aandacht.
Het zo heel fijn zijn als ze ergens kan gaan wonen bij mensen die dit begrijpen en haar veiligheid en vertrouwen willen bieden. Wie geeft kleine Karol een warme mand!!
zondag 18 september 2011
zaterdag 17 september 2011
vrijdag 16 september 2011
donderdag 15 september 2011
Fabiënne bedankt iedereen die de Ace-dag mogelijk heeft gemaakt en ook de adoptanten die met hun honden zijn gekomen
Lieve mensen allemaal,
Met ons allen gingen we na vele afgetelde dagen naar Nederland en Belgi?,
voor onze ACE dag in Nederland en onze eerste SHIN dag in Belgi?, we hadden
ons goed voorbereid maar hadden nooit kunnen dromen dat het zo mooi zou worden,
zo intens, zo voorbereid door zoveel geweldige mensen, die hieraan hebben gewerkt,
dag en nacht, de voorbereidingen, tonen ons het hart van onze vrijwilligers, het resultaat was
meer dan prachtig, woorden schieten ons te kort,...
Honderden hondjes waren te gast, honderden baasjes trots op hun viervoeter die ooit bij ons vandaan
kwam, die ooit in de dodenrij stond, die nu in zovele "huisjes" hun geluk beleven, wat was dit voor ons,
en de Spaanse medewerkers een hartverwarmend geschenk en een reden om door te gaan !!!
Wij weten niet hoe wij allen kunnen danken die dit "meesterwerk" tot leven brachten, wij weten alleen,
en zijn daar meer dan trots op, dat er geweldige mensen ons omringen die het hart op de juiste plaats hebben
en dit met veel liefde hebben tot stand gebracht, waarvoor wij een onmetelijke grote "dank je wel" willen uiten,
Het was fantastisch, super, geweldig, bedankt aan allen, ook aan onze hondjes, die nu gelukkig mogen leven,
en niet langer moeten vechten om hun leven te leven, maar gelukkig worden verwend en bemind, net hetgeen
wij voor hen hebben gedroomd,...
Mogen we vragen de vele foto's op ons Blog België en Blog Nederland zeker even na te kijken,
Groetjes Fabienne
Met ons allen gingen we na vele afgetelde dagen naar Nederland en Belgi?,
voor onze ACE dag in Nederland en onze eerste SHIN dag in Belgi?, we hadden
ons goed voorbereid maar hadden nooit kunnen dromen dat het zo mooi zou worden,
zo intens, zo voorbereid door zoveel geweldige mensen, die hieraan hebben gewerkt,
dag en nacht, de voorbereidingen, tonen ons het hart van onze vrijwilligers, het resultaat was
meer dan prachtig, woorden schieten ons te kort,...
Honderden hondjes waren te gast, honderden baasjes trots op hun viervoeter die ooit bij ons vandaan
kwam, die ooit in de dodenrij stond, die nu in zovele "huisjes" hun geluk beleven, wat was dit voor ons,
en de Spaanse medewerkers een hartverwarmend geschenk en een reden om door te gaan !!!
Wij weten niet hoe wij allen kunnen danken die dit "meesterwerk" tot leven brachten, wij weten alleen,
en zijn daar meer dan trots op, dat er geweldige mensen ons omringen die het hart op de juiste plaats hebben
en dit met veel liefde hebben tot stand gebracht, waarvoor wij een onmetelijke grote "dank je wel" willen uiten,
Het was fantastisch, super, geweldig, bedankt aan allen, ook aan onze hondjes, die nu gelukkig mogen leven,
en niet langer moeten vechten om hun leven te leven, maar gelukkig worden verwend en bemind, net hetgeen
wij voor hen hebben gedroomd,...
Mogen we vragen de vele foto's op ons Blog België en Blog Nederland zeker even na te kijken,
Groetjes Fabienne
woensdag 14 september 2011
Vakantie
Hoi iedereen, ik ga vandaag voor 14 dagen naar Turkije even bijtanken
voor het winter wordt.
Ik ga proberen om vanaf ons hotel het blog bij te houden dus blijf
vooral berichtjes sturen en ik zal zien dat ik ze erop krijg.
Groetjes Ineke
Foto's Ace dag
Dankzij Jacqueline wat foto's van de standjes die door haar en andere vrijwilligers beheerd werden. Alle loten zijn verkocht en later zullen we wel te horen krijgen
hoeveel de dag heeft opgebracht voor de honden die nog in Spanje zitten.
Dank je wel iedereen !!!
foto's acedag Eck en Wiel 10 september 2011
Ik weet inmiddels dat het bedrag wat de Loterij heeft opgeleverd 1000 euro is!
Even een apart bedankje aan Janny de Jongh. Zij is namelijk de grote stuwende kracht achter de
organisatie van de Loterij en van het inzamelen van prijzen voor de Loterij
kraam. Echt iemand die heel veel werk heeft verzet om dit voor elkaar te
krijgen. Ze gaat bijvoorbeeld dierenwinkels langs om spullen te vragen voor
de Loterij, maar ook dierenartsen en andere winkels
DANK, DANK, DANK
Ik weet inmiddels dat het bedrag wat de Loterij heeft opgeleverd 1000 euro is!
Even een apart bedankje aan Janny de Jongh. Zij is namelijk de grote stuwende kracht achter de
organisatie van de Loterij en van het inzamelen van prijzen voor de Loterij
kraam. Echt iemand die heel veel werk heeft verzet om dit voor elkaar te
krijgen. Ze gaat bijvoorbeeld dierenwinkels langs om spullen te vragen voor
de Loterij, maar ook dierenartsen en andere winkels
DANK, DANK, DANK
dinsdag 13 september 2011
Cees
Ik heb een hond geadopteerd, Cees. Ik ben erg blij met hem.
Ik heb hem nu vier en een halve maand en het gaat super met hem, het is een slimme hond en leert dus snel. Verder vind hij het heerlijk om geknuffeld te worden en hij is vriendelijk tegen elke hond die hij tegen komt en wil dan graag spelen.
vriendelijke groet Gozine van Beek
maandag 12 september 2011
De eerste foto's van Ace dag !!!
Goedemorgen, wat een fijne dag, in een fijne omgeving. Geweldig weer, geweldige georganiseerd. De honden vermaakten zich prima, zoals je ziet. Voor herhaling vatbaar, tot volgend jaar.
Ook fijn om de gezichten te zien achter de emails, heel veel groeten aan iedereen
Gerrie.
Wie heeft er ook nog foto's ????
Stuur ze naar inekejongeleen@gmail.com
Alvast bedankt
zondag 11 september 2011
De Ace dag was geweldig!!!!!
Hier alvast een berichtje over de Ace dag.
Het was weer een geweldige dag, mooi weer en allemaal blije mensen en nog blijere honden.
Voor de thuisblijvers, jullie hebben wel wat gemist!
Hierbij dank ik de mensen van de organisatie heel hartelijk voor het werk en de vrije tijd die ze hierin gestoken hebben.
Hopenlijk volgend jaar weer zo een mooie dag.
Foto's volgen nog.
KAII IS TERUG !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Hallo iedereen,
Vannacht is Kaii terug gevonden!!
Vrienden van Petra's zoon hadden hem gezien. Petra is gaan zoeken en 10 meter van het huis vandaan zat hij. Hij sprong zo de auto in. Helemaal vermoeid.
Voor zover ik nu weet heeft hij niets ernstigs. Ietwat kreupel.
Met vriendelijke groet,
Daphne Buijs
Iedereen die meegezocht heeft BEDANKT !!!!!
Vannacht is Kaii terug gevonden!!
Vrienden van Petra's zoon hadden hem gezien. Petra is gaan zoeken en 10 meter van het huis vandaan zat hij. Hij sprong zo de auto in. Helemaal vermoeid.
Voor zover ik nu weet heeft hij niets ernstigs. Ietwat kreupel.
Met vriendelijke groet,
Daphne Buijs
Iedereen die meegezocht heeft BEDANKT !!!!!
vrijdag 9 september 2011
Zwembadjes voor de honden
Aan alle mensen die ons telkens wat doneren, aan alle mensen die moeite doen om ons te bevoorraden van zovele dingen die we gebruiken, we zijn er altijd heel erg blij mee, hier even een voorbeeldje van de zalige verkoelende zwembadjes,..
In naam van onze hondjes aan alle mensen een grote dank je wel !!!!!
donderdag 8 september 2011
Vera opgehaald door haar baasje !!!!!!!!!
Onze VERA, werd pesroonlijk opgehaald door haatr nieuwe baasje,
het was liefde op het eerste gezicht,...geweldig toch !!!
Mijnheer Kok heel veel plezier met Vera en Vera maak er wat van meis!!!!!!!!!!!!