Hij hoort gewoon bij ons............

Deze zomer hadden we besloten om niet op vakantie te gaan aangezien we in april Yuki ( voorheen Leonne ) hadden geadopteerd en we haar niet na 3 maanden in een pension wilden stoppen voor 3 weken. Maar om toch nog een extra steentje bij te dragen, hadden we ons opgegeven om een gasthondje van ACE in huis te halen. Wel vonden we dat het een hond moest zijn die bij onze andere 2 spaanse honden eventueel zou passen. Na zoeken op de site kwam ik Shai, een spaanse waterhond, tegen en had gelijk een goed gevoel bij hem. Direct ons contactpersoon gemaild maar helaas voor ons..... Shai was zojuist geadopteerd. Heel fijn voor Shai natuurlijk maar ik moest op zoek naar een ander gasthondje. Opnieuw de site doorgezocht en daar stond hij, Ansu ! Een kruising spaanse waterhond die onze hulp goed kon gebruiken. Direct weer een mailtje gestuurd en ja hoor.. Ansu mocht naar Nederland komen en voor een tijdje bij ons blijven.

Wat waren we blij en 27 juni was het dan zover. We konden Ansu halen in Geertruidenberg, bij een familie die hem uit Spanje vandaan had meegenomen. Maar na 6 dagen kregen we een noodoproep van ACE. Shai was in Nederland aangekomen maar moest helaas, ivm allergie, zijn nieuwe gezinnetje zo spoedig mogelijk verlaten. Of hij dus bij ons terecht kon. We hebben uiteraard direct JA gezegd. En zo werd Shai op 4 juli bij ons gebracht en gingen wij binnen 3 maanden van 1 naar 4 honden. Wat een geweldige tijd. We zijn veel naar het strand geweest en hadden veel bekijks met alle honden. Ze deden het alle 4 zo goed ! Wel hielden we in ons achterhoofd dat Ansu en Shai niet lang zouden blijven aangezien het prachtige honden waren.

En inderdaad, Shai was na 3 weken opnieuw geadopteerd en werd opgehaald door een geweldig gezin uit Belgie. Het was nog even een gedoe, want hij wilde z’n riem niet om. Dat heeft mijn man toen gedaan. Vervolgens ging hij bij de voordeur op z’n kont zitten en was niet vooruit te krijgen. Wederom heeft mijn man ‘m toen meegenomen en in de auto gezet. Dat was heel naar om te doen want het voelde een beetje als verraad. Een spaanse waterhond zoekt nl. z’n baasje uit en doet daar dan ook alles voor. In ons geval was mijn man dan ook Shai z’n grootste vriend. Shai vertrok en liet ons verdrietig achter. Het was leeg ( nou ja leeg... ) in huis zonder Shai en we misten ‘m enorm. Totdat ‘s avonds de telefoon ging; Shai had de jongste dochter uit het gezin gebeten. Vreselijk uiteraard en we hebben direct gezegd dat hij terug kon komen. ‘s Avonds laat werd Shai teruggebracht en in overleg met ACE hebben we besloten dat Shai dan maar bij ons moest blijven, voor altijd. Z’n “thuiskomst” was dan ook een feestje voor hem en voor ons ! Het heeft zo moeten zijn denk ik wel eens. Ik heb Shai uitgekozen en hij heeft op zijn beurt voor ons allemaal gekozen. Hij hoort gewoon bij ons...............

Onze lieve Ansu is inmiddels ook geadopteerd en heeft het geweldig in Joure.  En Shai ????? Die heet tegenwoordig Twitter omdat hij een echte follower is

Shai/Twitter in de duinen

Shai/Twitter op het strand

 Groetjes Sary van Dam en een poot van Twitter