Geboren ergens tussen de schapen, waar haar
moeder haar zoveelste nestje wierp,… Allen aan hun lot
overgelaten, de natuur als hun beste vriend, maar de meeste pupjes overleefden
het niet,... Sommigen kwamen misschien goed terecht, alhoewel die
kans erg klein is in de buurt van een schapenhouder,… Nicolina
mocht naar de buurman, de witte parel werd uitgekozen, ik hoor hun
gedachten al hardop klinken, “Que bonita, que linda,…” om dan na 4 maanden
gewoon niet meer welkom te mogen zijn,… Want de witte parel werd
groot en dan is de parel er helemaal af,… De kinderen kijken er
niet meer naar om, en de ouders ergeren zich aan de te grote pup die zorg
vraagt,… Haar vriendschap voor hen was puur, niets moest, het was
puur en recht uit het hart, maar dat mocht niet baten,… Nicolina
werd achtergelaten in de bergen, de mensen die wisten vanwaar ze kwam
alarmeerden ons,… Nicolina wist het echter even niet meer, het
duurde enkele dagen vooraleer ze mee wilde, om dan gered te
worden,… Bij ons is het een verlegen dametje, mooi en lief, en nog
steeds een mooie witte parel, maar een gekwetst zieltje dat niet
begrijpt waarom,… Ze heeft een baasje nodig die beseft dat ze groot zal worden,
even moet ontplooien en een opvoeding mee moet krijgen, om dan te
evolueren naar een prachtige vriend voor het
leven!
Meer informatie over Nicolina vind je hier.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten