Otto was het hondje van een oude man, een team dat altijd samen was, ze waren onafscheidelijk, zonder woorden begrepen ze elkaar. Toen kwam de dag dat zijn geliefde baasje ziek werd. Zijn vrouw moest niets van de hond weten en toen zijn baasje heen ging wilde ze Otto niet verder verzorgen en gaf ze hem aan een jager.
Dit was voor de lieve Otto een ware nachtmerrie... Jagen wilde hij niet, hij zat dagen en dagen voor zich uit te staren en treurde voor zijn baasje. De jager besloot hem dan maar naar een dodenstation te brengen waar hij een ander soort nachtmerrie moest doorstaan, en waar hij zó mager werd dat hij eigenlijk volledig ondervoed was.
Toen kwamen wij in beeld en namen het sukkeltje mee. In het begin hebben wij ook moeite gehad om hem te laten voelen dat we alleen maar het beste voor hem willen. Maar ondertussen weet hij nu wel dat het goed zit en dat wij aan zijn toekomst bouwen. Otto is zo een lieve hond… een beste vriend die zijn geliefde baasje helaas verloor… Een triest verhaal... maar wie bezorgt hem nu zijn happy ending?
💌 Vragen of interesse? Stuur dan geheel vrijblijvend een mail naar adopties@ace-charity.org
Geen opmerkingen:
Een reactie posten