Het trieste verhaal van Isabeau.
Ze zat al bijna een jaar in het dodenstation. Ze kreeg er haar pupjes die een voor een werden weggegeven aan wie er ook maar eentje wilde meenemen. Ook wij "mochten" er twee redden, maar mama kregen we niet mee.
Waarom, of wat erachter zit, weten we niet, maar ik ben iedereen beginnen aanschrijven, contacten beginnen leggen bij de gemeente, maar ze werd NIET vrijgegeven. De vacht van het arme beest groeide helemaal dicht, de klitten en viezigheid groeiden al deze maanden mee, in het midden van een uitzichtloos hok waar de dreiging van de dood haar omringde.
Ze bleef leven. Ze mocht niet dood, maar ze mocht ook niet vrij zijn. Om een lang verhaal kort te maken, vorige maand mochten we haar dan uiteindelijk toch gaan halen, maar ze vroegen ons om haar 3 jaar bij te houden. Uiteraard gaan wij hier niet mee akkoord, wij willen net dat deze mama snel gelukkig mag worden! We kregen uitleg noch excuus, want zij zijn degenen die beslissen en het is aan ons om dat gewoon te aanvaarden.
Isabeau is nu bij ons, maar ze heeft nog wat tijd nodig en een baasje die haar wil opvangen. Met tijd en geduld zal de nachtmerrie die zij onderging stilaan plaats maken voor een gelukkig leven in een thuis!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten