In memoriam Djessey

Onze Djessey

Geboren op 07-11-2007 en herboren op 28-04-2015, overleden 13-5-2022

Djessey is de eerste 7.5 jaar van haar leven proefdier geweest op een universiteit in Spanje.
Samen met nog 2 Beagles is zij naar ACE gebracht in de hoop op een beter leven.

Op 28 april 2015 mochten we Djessey op Schiphol in ons hart sluiten.
Deze kleine, angstige, getraumatiseerde Beagle gaf zich aan ons over en we zijn ons er altijd over blijven verbazen, dat zij in staat was zowel vertrouwen als liefde te geven.
Werkelijk álles was nieuw en vreselijk spannend voor haar; het knisperen van een zakje, een herfstblaadje op straat, elk onverwacht geluid, elke onverwachte beweging en ga zo maar door.
Aan onze hond Dean, heeft zij veel steun gehad, maar ze kreeg soms ook stevige lessen, omdat ze de hondentaal niet altijd correct interpreteerde.

De eerste dagen bestonden vooral uit heel veel slapen, niet al te lange wandelingen, want dat was ze niet gewend en ja, er moest ook gegeten worden.
Ook dat ging niet vanzelf.
Naast haar op de grond zittend hebben we haar, met heel rustige bewegingen, uit de hand gevoerd, totdat ze het aandurfde om zelf te eten.
We kwamen erachter dat het rinkelen van de tag tegen de rvs-voerbak veel te spannend voor haar was, maar na het veranderen van voerbak, ging dat elke dag beter.

Affectie kende ze niet en handbewegingen vond ze ook erg spannend.
We zijn, eerst op een veilige afstand voor Djessey, op de grond gaan zitten en hebben dat heel langzaam opgebouwd tot rustig strelen.
Daar genoot ze gelukkig van, waardoor ze steeds vaker uit haar schulp kwam en voorzichtig om aandacht kwam vragen.

Elke dag, elke week, elke maand leerde ze bij en werd deze mooie ziel steeds meer zichzelf.
Lekker door de vogelpoep rollen, proberen drollen op te smikkelen en ze attendeerde ons erop geen leren schoenen te laten slingeren, want die werden half opgegeten!
In huis voelde Djessey zich steeds meer op haar gemak en zolang één van ons maar in haar buurt was, durfde ze zich op straat ook steeds vrijer te bewegen.
Andere honden waren en bleven altijd spannend en ze voelde je beter op haar gemak bij vrouwen dan bij mannen.

Met verloop van tijd werd Djessey steeds blijer en meer ontspannen en kon ze zowaar ook af-en-toe ondeugend zijn, samen met Dean. Wat waren we daar (stiekem!) blij mee❣
Toch konden we altijd merken dat de eerste levensjaren een enorme impact op haar hebben gehad.
Als er een gebeurtenis of situatie toch net even te spannend voor haar was, vonden we de ochtend daarop vaak ‘spanningsplasjes’ op de plavuizen.
We waren grootafnemer van keukenrollen en hebben het altijd met liefde opgeruimd, want geen enkele hond doet zoiets opzettelijk.

Djessey was een bijzondere, zuivere Ziel en heeft ons zoveel onvoorwaardelijke Liefde gegeven.
Ze voelde vooral het bazinnetje erg goed aan en kwam na enkele jaren steeds vaker tegen haar aan liggen op de bank.
Vooral in een heftige periode, was Djessey diegene die haar op de been hield.
Ze is voor ons de reden geweest dat we ons hard maken tegen dierproeven en ander dierenleed.
We vertellen haar verhaal nog steeds, in de hoop op een wereld zonder dierenleed.

Langzamerhand merkten we dat de ouderdom steeds meer vat op haar kreeg.
Veel en heel diep slapen, een ontsteking aan haar evenwichtsorgaan, artrose en ondanks de supplementen en speciale voeding, kon ze steeds minder ver wandelen.
Na een heftige nacht, waarin er opnieuw iets in haar koppie mis ging, kreeg ze de volgende ochtend een zware epileptische aanval.
Dat was voor ons, in overleg met de dierenarts, het moment om haar in Liefde te laten gaan,
want een herhaling hiervan wilden we Djessey besparen.
Haar geluk en hond waardig bestaan gingen voor alles, hoe pijnlijk en verdrietig deze beslissing ook was.

Djessey is 14.5 jaar geworden en we denken nog regelmatig aan haar, want zij was ons engeltje op aarde.