Een hok ergens in niemandsland, waar ze amper eten of slecht
eten kreeg, een stuk droog brood en een bak vies water, met haar eigen
uitwerpselen dag en nacht om haar heen. Zo leefde deze bijzondere, dankbare
hond dag en nacht, heel het jaar door. Telkens wanneer ze loops was, kwamen er
pupjes, die dan uitgedeeld werden als speelgoed voor de kindjes. Ze werden al
verdeeld terwijl ze nog zoogden bij hun mama, die het telkens weer gelaten
onderging.
Gertrudis (3 j) verblijft nu bij ons, en wat een schat van een hond is het! Niettegenstaande zij zo een hard en triest leven had, bleef zij een vrolijke, dankbare, altijd kwispelende hond. Ze heeft de moed nooit opgegeven en kijk, vandaag maakt zij deel uit van onze grote familie, hopend dat ergens iemand op haar valt en haar super gelukkig wil maken.
Het geluk schuilt soms in een klein hoekje, ook al zit je in een godverlaten vergeten hok. Mag het tij snel keren voor ons Gertrudiske!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten