Miko werd aan ons afgestaan door zijn vroegere baasje(s), omdat zij een moeilijke periode doormaakte, en mentaal niet heel sterk was op dit moment. Ze kon de zorg voor een ander levend wezen op dit moment niet aan. Miko was duidelijk van streek, en voor hem was de refugio een hel. Hij had nog geen andere hondjes ervaren, en brulde het uit van de angst, letterlijk en figuurlijk. Het was vreselijk om zien en horen… Maar stilaan leerde hij toch tussen zijn lotgenoten een plaatsje te vinden.
Op een dag stond er een Spaanse man aan de deur die naar Miko vroeg. Hij was de buurman an Miko’s vroegere baasje, en kende het Miko al lang. Ze hadden hem echter niet verteld dat ze het hondje weg hadden gedaan gedaan, en waar hij naartoe was. De man hield echt van het hondje, dat regelmatig bij hem kwam en bij zijn kinderen. Heel het gezin was dol op het hondje van de buren.
Toen Miko hem terug zag, werd hij gek van vreugde. Zijn wereld herstelde zich in 1 minuut… De liefde, de vriendschap, de vreugde van dat kleine Pinschertje, het was werkelijk hartverwarmend om zien! Miko werd door hem geadopteerd, en sindsdien is Miko weer een gelukkige, kleine Pinscher!
We zijn deze man enorm dankbaar… We hadden geen mooiere afloop kunnen bedenken voor Miko!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten