Luna (Dada) leefde 8 jaar in haar roedel in België en ze werd een oud oma'tje van 14 jaar. We hebben heel veel herinneren gemaakt samen.Ik wil er enkele met jullie delen:
Ik zie Luna nog uit de gigantische bench stappen in de luchthaven. Het was alsof ze dat elke dag deed, zo rustig was ze. En Luna leek mijn auto te kennen want ze stopte bij de juiste auto en sprong er ook meteen in. Oef, dat was een goed begin. Het was voor mij de eerste keer dat ik een hond van ace-shin adopteerde dus het was spannend.
Thuis maakte ze kennis met 2 poezen en 2 honden en ook dat
was allemaal ok voor haar.
Luna was een rustige lieve hond, een beetje koppig (ze was tenslotte een echte Spaanse mastin hé!) en ze beschermde haar roedel. Niet agressief, maar ze was alert als er vreemde mensen of honden in de buurt waren. Onze wandelingen duurde met Luna meestal 2x zolang want ze had tijd nodig om alle geurtjes met véél aandacht te besnuffelen. De terugweg duurde meestal nog langer want dan kreeg Luna vaak een acute vlaag van vermoeidheid die verdween als we terugdraaide om de wandeling toch verder te zetten.
Haar favoriete bezigheid (naast wandelen) was eten. Ze
huppelde rond mij als ik de bakjes verdeelde. Ja ondanks haar 50kg kon ze
dartel trippelen, niet echt elegant maar wel heel vrolijk, dan lachte ze echt.
Haar favoriete rustpose was ...met haar 4 poten in de lucht, bloot buikje en dan maar hopen dat vrouwtje die buik ging kriebelen (dat werkte altijd, vrouwtje kon dat bloot buikje niet weerstaan)
Het afscheid was onverwacht. Luna is rustig heengegaan met Valentina als trouw maatje bij haar, ze liet Luna geen moment alleen toen de dierenarts er bij kwam. Ook de andere 2 honden (kIra en Chiquito) bleven in de buurt.
Luna was een prachtige, lieve, trouwe hond. ze laat een enorme leegte achter. Ik mis haar
Pascale
Geen opmerkingen:
Een reactie posten