Mijn liefste Ischa,
Je bent bij mij gekomen toen je
een maand of 7 was. Je was erg mager en onzeker. Maar toch ook al voorzichtig
enthousiast.
Voor mij was het ‘liefde op het
eerste gezicht’ wat een mooie hond!
Al snel leerden we elkaar kennen,
en zag ik dat je vanbinnen ook prachtig was.
Je was zo blij, enthousiast, druk
en mocht graag spelen. Maar je voelde mij ook altijd aan. Toen ik in een
depressie belande, was jij degene die me erdoorheen trok. Door jou ging ik toch
weer naar buiten, om je uit te laten, naar de winkel om eten te halen etc. Ook
likte jij maar tranen weg als ik weer eens verdrietig was. Ik vertelde jou mijn
gedachten en gevoelens. Jij oordeelde nooit. Jij was mijn alles.
Later jaren was je er ook bij toen
ik en Natascha onze grootste wens in vervulling zagen gaan. Kinderen krijgen..
wat was je lief! Je liet alles toe, speelde graag met de kinderen. Je was gek
op de kinderen en zij op jou.
Je hebt volop geleefd, alles uit
het leven gehaald met je tomeloze energie en enthousiasme. De laatste jaren
ging je geleidelijk aan achteruit. Vooral geestelijk, je was erg onrustig en
angstig. Werd dement en was steeds minder jezelf. Na vele medicijnen geprobeerd
te hebben kon de dierenarts niks meer
voor je doen. We wilden niet dat je steeds in angst moest leven. Dus hebben we in
overleg met de dierenarts de moeilijkste beslissing moeten nemen. We hebben je
moeten laten gaan.. je verdiend rust.
Maar liefste Ischa, wat zullen wij
jou vreselijk missen. Tot het laatste moment likte jij onze tranen weg. Dit was
zo typerend voor jou. We hopen dat je boven een mooi plekje hebt. Bedankt voor
alles, we houden van jou meisje!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten