Papí en Boris leefden van kleinsaf bij hun Amerikaanse vrouwtje in een klein dorpje hier in de bergen. Ze waren de meest gelukkig hondjes die je je kan indenken en hun baasje leefde voor hen. Beiden werden gered van de straat, twee Andalusische mixjes die de dagen voor een oud en eenzaam vrouwtje vulden met liefde en vriendschap. Maar helaas, het vrouwtje overleed, en de dochter vroeg ons om hen te redden, want zij kon niet voor hen zorgen. Zo kwamen ze bij ons binnen.
Boris was als pup al gehandicapt en loopt een beetje als een kangeroe, er is nooit iets aan gedaan en nu hij te oud is kunnen we dit niet meer verhelpen. Hij is een brave, stille ziel die altijd vrolijk en blij lijkt maar heel gevoelig is. Papí is net zo een brave hond, twee echte schatten.
Papí is een beetje te zwaar, hij heeft duidelijk teveel koekjes gekregen en Boris is een echt kneusje, veel te braaf en veel te zacht van karakter. Met zijn gehandicapte achterpootjes loopt hij met je mee en vraagt heel voorzichtig een knuffel, Papí is daarin assertiever.
De eerste week wilden ze niets eten en zaten ze bibberend in hun hok. Dat hebben we verholpen met hen bij mij aan het bureel te zetten en sindsdien zijn ze heel wat rustiger en eten ze. Het zijn twee hele rustige en opgevoede honden, ideaal voor al wat oudere mensen die nog graag samen willen genieten van deze twee lieve honden.
We willen ze graag samen houden, maar als dat niet lukt moeten ze wel tegelijkertijd vertrekken zodat ze niet alleen moeten achterblijven. Ons hart breekt om telkens zo een hondjes binnen te krijgen, komende van bij een baasje waar ze op bed slapen en gewoon gelukkig zijn, en dan plots verandert hun leven want de familie kan er niet voor zorgen.
Papí en Boris, we zoeken voor hen een gelukkige oude dag!
PAPI
BORIS
Vragen of interesse? Stuur dan geheel vrijblijvend een mail naar adopties@ace-charity.org
Geen opmerkingen:
Een reactie posten