In memoriam: TC

Bericht van een bedroefd vrouwtje: "Bijna 5 maanden ben je al niet meer bij ons, mijn allerliefste TCtje. 

Ik werd smoorverliefd op jou bij een bezoek aan de refugio in april 2019 en er was geen weg naast: ik was je vrouwtje, je hoorde bij ons! 

Jou nog heel even moeten achterlaten, viel me heel zwaar maar ik fluisterde in je lieve oortjes dat je gouden mandje al stond te wachten! 

Op 30 juni gingen we je op de luchthaven ophalen en ook voor de kinderen was het liefde op het eerste gezicht. Je was het meest vrolijke en blije hondje. En ook jij was direct verkocht en aanbad jouw mensjes. Je was zo uniek en dapper, met je speciale achterpootjes, altijd even dankbaar en lief. 

Slechts een kleine 4 jaar hebben we van jou mogen genieten. Je werd plots heel ziek , leverkanker, en niets hielp nog. We hebben gevochten, jijzelf nog het hardst, maar het heeft niet mogen zijn. Amper 6 jaar werd je. Op 3 maart moesten we je laten gaan, omringd door iedereen die je zo lief had. 

Ik zag ze allemaal graag maar nooit heb ik een hondje zo immens graag gezien als jij TCtje. De klik was uniek, het gemis nog elke dag snijdend. Bedankt voor 4 heerlijke en onvergetelijke jaren. Je zal voor altijd mijn nummer 1 blijven.

 

Je vrouwtje xxx"