Vandaag nam ik afscheid van de liefste, zachtaardigste,
innemende , braafste hond ter wereld.
Ik werd verliefd op een foto, in oktober 2009. Een
mishandeld hondje van 8 maanden in een dodingstation in Spanje.
Een hondje gebruikt voor de jacht, onbruikbaar want daar was
jij te zachtaardig voor.
Gedumpt in een dodingstation want als je niet jaagt moet je
dood.
Pas 8 maanden oud..... ik zag je foto en werd verliefd op
jou mooie koppie.
In oktober 2009 kwam je naar België op Zaventem aan.
Ik haalde je daar op met mijn zoon. Je bleek zo ontzettend
bang....bang voor mannen, donkere kinderen, bezems, alles met een stok.
Plotselinge bewegingen, harde geluiden overal was je bang voor. Maar ik gaf je
vertrouwen, je veranderde langzaam in een blij ei.
Spelen moest je leren maar toen je dat eenmaal kon was er
geen houwen meer aan.
Tennisballen en je kippie daar hield jij het meeste van.
Gek op watermeloen en waterijs, rakettjes van Ola, en op
mij. Je adoreerde mij.
Waar ik ging, ging jij ook, je zat achter de deur te wachten
als ik even naar een andere kamer ging.
Het liefste zat je de hele dag naast of op mij, altijd in
mijn buurt.
Shadow heette je omdat je mij volgde als mijn schaduw.
Dinsdag 9 mei was je hartje op, je kon niet meer , het was
klaar.
In mijn armen met je kopje op mijn hart en naar mij kijkend
moest ik je laten gaan.....
Ik mis je zo verschrikkelijk mijn lieve mooie Shadowbaby 😢😢😢💔💔
Geen opmerkingen:
Een reactie posten