Het mooie adoptieverhaal van Juliette

"In juli 2021 moesten we bruut afscheid nemen van Belli. Onze eerste podenco van ACE. Wat haar juist heeft afgenomen weten we nog steeds niet, maar de Leishmania en Erlichia zullen er wel ergens een pootje tussen gestopt hebben en de reden zijn geweest van haar niertjes die plots faalden. Daar waren we dan plots nog maar met 2. 

Tot Julietteje passeerde op jullie fb-pagina. Het leek wel de grote versie van Belli te zijn. Meant to be. Ook weer een klein kort tekstje, niet teveel poespas.

1 ding was zeker, Juliette zou naar ons komen.

Weken heb ik moeten zagen, en 2 kleine bengels (uit de Belgische broodfok gered) waren haar nog voor, maar ik overwon! Want op 11 augustus 2021 was het zover. Ik mocht Juliette gaan ophalen!

Na een korte overnachting bij Kathleen, ging ik haar 13 augustus daar ophalen om mee naar huis te gaan. En wat een succesverhaal is dit tot nu toe.

Juliette kreeg er 3 zusjes en toen nog een broertje bij. En gelukkig dat ze met heel hun roedeltje waren. Eind november moesten we spijtig genoeg plots ook afscheid nemen van onze lieve Basil (ook een ACE-ertje).

 

Maar dus Juliette!

Wat een groot beest was zij!!! Wij kwamen van een kleine Podenco, en wat was Juliette ineens groot en aanwezig. Putten graven, zoomies in de tuin!

Een gans ander kaliber als Belli.

Maar wat een fantastisch wezen ook. Helemaal into alle andere hondjes, heel tolerant naar de andere toe. Gewoonweg fantastisch.

Daar waar het leek dat mijn sinds juni onafgebroken thuis wezende vrouw Julietteje helemaal ingepalmd had, zijn in november 2022 Juliette en ik dan een weekje samen op pad gegaan, onder ons 2 en dat was een hele openbaring!

Voor haar, en voor mij. In plaats van in de roedel en ons gezin, met mij heel alleen aan zee. Niet in de tuin gewoon, maar ‘s ochtends, ‘s middags en ‘s avonds, (zelfs vaker dan enkel die momenten) wandelingetjes gaan maken. én zelfs stiekem los op’t strand!! Iets wat ik dacht dat eigenlijk nooit zou kunnen. 

1 ding is zeker, als we al 2 pootjes op 1 buik waren, dan zijn we nu 4 poten op 1 buik.

Om maar eventjes dus te laten weten, dank je wel ACE om Juliette van straat te halen, zodat ze ons gezinnetje kon komen uitbreiden.

En binnen een kleine maand worden ze allemaal nog een keer grote zus! Maar deze keer van een 2-voetertje! Met het kleine neefje van een maand oud liep dit al helemaal goed, benieuwd naar als’t hun eigen Mowgli is!"