Vandaag heb ik Lizzy laten inslapen, 15 dagen na haar 15de verjaardag.
Lizzy haar linker onder voorpoot was door een jager afgehakt
nadat ze in Spanje in een wildklem terecht was gekomen (een dierenarts was te
duur vond de jager). Iemand die het vol afgrijzen heeft zien gebeuren heeft
haar na verloop van tijd toch bij de jager weg weten te krijgen en bij de
Refugio afgegeven. Daar is ze liefdevol opgevangen en nog een tijdje bij
Fabienne thuis rond gehuppeld.
Ze is 10 maart 2012 aangekomen op Schiphol en wat was ze
bang…
Ze heeft de 1ste maanden in de hoek van de kamer
gelegen en kwam daar nauwelijks uit.
Langzaam maar zeker wonnen we haar vertrouwen en wilde ze
mee naar buiten aan de lijn.
We hebben nog geprobeerd om haar een prothese te laten
aanmeten maar ze was veel te nerveus dus helaas ging dat iet door. We hadden
haar ter voorbereiding laten opereren aan haar stomp zodat ze geen pijn meer
had. (van de stress kreeg ze een stevige uitbraak van Leishmania en ook dat
heeft ze goed doorstaan). Na een aantal jaren kreeg ze aan de stomp een grote
vochtzak en moest haar hele poot geamputeerd worden, maar na de operatie werd
ze wakker en stond meteen te blaffen dat ze naar huis wilde, echt keihard was
ze voor zichzelf.
De jaren gingen door en ze bleef op haar 3 poten
rondhuppelen, andere honden kwamen en gingen maar zij heeft er heel wat
overleeft totdat ze last kreeg van haar achterhand en het allemaal pijnlijk
werd, gelukkig hielpen de pijnstillers, wel steeds een hogere dosering totdat
ze niet meer op kon staan op haar kussen en ook buiten door haar achterpoten
zakte. Dit was voor mij het seintje dat het mooi geweest was, leven moet geen
lijden worden.
En zo kwam vandaag de dierenarts, maar ter illustratie hoe
sterk ze was, de dierenarts heeft de hoeveelheid van een paard moeten spuiten
voordat ze zich liet gaan. En nu heb ik haar naar het crematorium gebracht waar
al mijn vorige honden ook zijn uitgestrooid.
RUN FREE LIZZY!
Ik zal je missen.
Liefs van je vrouwtje Ineke
Geen opmerkingen:
Een reactie posten