Ergens in een verloren hoekje in een hok van het dodingstation zat een klein Podencootje weggedoken, bevend als een rietje. Een van haar voorpootjes hield ze angstvallig omhoog, en gebruikte ze niet, ze durfde amper bewegen en keek ons aan met ontredderde ogen. We namen haar mee, vastbesloten om weer een sprankeltje vreugde in die bange oogjes van haar te toveren.
Ze was nog niet goed en wel aangekomen in de refugio dat we merkten dat ze zich vreemd gedroeg, alsof ze. en ja hoor, daar kwamen 3 pups piepen! Hoe ze dit tot een goed einde heeft kunnen brengen, terwijl ze zelf zo mager en onderkomen was, is ons nog steeds een raadsel, maar een moederhart is tot veel in staat, zo blijkt maar weer.
Victoria is een lieve, in het begin wat timide, dame, een op en top Podenco, maar bovenal een schat van een hond! Ze heeft haar pups een goede start meegegeven, volledig onbaatzuchtig, maar nu is het ook aan haar om een geweldige thuis te vinden!
Voor meer informatie over haar vind je hier.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten