Weer een leuk verslag van onze globetrotter Darius, die met zijn baasjes Europa ontdekt

"Hey iedereen! 

Ik ben ondertussen omgedoopt van Darius de getraumatiseerde podenco tot Darius de berggeit. In Slowakije was het twee weken lang van klimmen, klimmen, klimmen. Terwijl mijn baasjes hijgen, schiet ik vrolijk over de rotsen. 

Boven doe ik meestal een powernapje in de armen van m’n baasjes (en als de stenen te hard zijn, ga ik gewoon op hen liggen). Na zo’n dutje kan ik weer vlotjes kilometers naar beneden. Al pak ik soms zelf een pauze om uit puur contentement wat te rollebollen in het hoge gras. Of al kwispelend op sprinkhanen te jagen. Toen ik een kleine kooi zat, had ik nooit durven dromen dat de wereld zo mooi, hoog en weids zou zijn.

Ook in Roemenië heb ik de voorbije weken al heel wat hoogtemeters gedaan. Al spelen mijn baasjes ook wel vals. Onlangs droegen ze me plots in zo’n bakje dat gewoon naar de top zweeft. Schoon uitzicht wel. Mijn baasjes zijn altijd wat ongerust dat het wat veel voor me is, maar ik doe alles vrolijk mee. Ik heb in mijn vroegere leven véél slaag gekregen, en daarom ben ik bang. Maar mijn nieuwsgierigheid heeft geen mens ooit uit m’n tengere lijfje kunnen slaan.

Hierbij zou ik dus graag nog even reclame willen maken voor al mijn podenco-vrienden die vandaag nog in de refugio vertoeven. Sportieve mensen die graag – in de bergen – wandelen: denk eens aan een podenco. Wij zijn vrolijk gezelschap. We blijven gaan, geraken overal op, over, onder en tussen. Ik beloof het: een podenco zal je niet snel ontgoochelen. Ik was wellicht één van de meest bange vorig jaar. Dus als ik dit kan, dan vele anderen zeker ook. 

Zo, dat was het weer voor deze keer. Ik blijf nog even in de Roemeense bergen en reis daarna naar ’t schijnt verder naar Bulgarije en Griekenland. Ik hoop dat ze daar ook hangmatten hebben! Veel groeten, Darius"