Eindelijk weer eens een berichtje over het wel en wee van onze twee Beagles. Onze Rabito, die bijna 12 jaar bij ons is, is vandaag - volgens zijn Spaanse paspoort - 15 jaar geworden. Als jonge Beagle van 3 jaar was hij de knapste van de Costa del Golf; nu, hier in het midden van het land is hij de mooiste oude gentleman. Hij heeft zo’n prachtig oud hoofd. Kinderen noemen hem de witte hond maar voor mij is het nog steeds een (zij het vale) tricolor. Een kleine twee maanden geleden heeft hij een hersenbloeding gehad. We waren bang dat dat het einde was maar Rabito heeft zich wonderwel hersteld: alleen zijn kop hangt wat scheef en ik denk dat hij aan 1 kant blind is. Hij heeft weer zin in het leven en staat zijn mannetje, zoals te zien is aan het filmpje waar hij met zijn jonge vriendin Arya zijn dolle 5 minuten uitleeft.
Ook
met Arya gaat het goed. Zij is begin deze maand 6 geworden. We hebben veel
gezondheidsproblemen met haar gehad, resulterend in een lange chemobehandeling
in Utrecht. We genieten heel erg van haar; het is zo’n schrander hondje. In het
begin heb ik veel met haar getraind maar door corona is daar een einde aan
gekomen. Onze Beagles worden vaak als voorbeeld gesteld bij de hondentraining.
Er is heel veel met hen te bereiken als je er maar tijd, geduld en moeite
in steekt.
Rabito en Arya hopen voor alle achterblijvers - en met name voor Rocky, die zij steunen - dat zij ook een gouden mandje zullen vinden.
Marjolijn
Geen opmerkingen:
Een reactie posten