Berichtje van een bedroefde adoptante: "22 oktober 2009, jij ongeveer 1 jaar oud, ik 26 jaar.. Weet je nog dat onze levens allebei veranderden om 16u op de luchthaven in Zaventem? Ik kreeg mijn beste vriend en jij je liefste baasje. Wij waren 1, van dag 1.
Zoveel meegemaakt, zoveel gedeeld, zoveel plezier,
wandelingskes, vakantiekes, koekskes, snoepkes, q-time, zeteltime,
slapiejapies, snoezelkes, pipijipies, kakijakies en drinkiejinkies. Wat kon ik
met je lachen. Je was er altijd! Je hebt me nooit in de steek gelaten. Jij was
altijd super enthousiast om me te zien, maar dat was omgekeerd. Ook ik leefde
op Tangotijd.
Tot nu.. 18 augustus 2022, jij ongeveer 14 jaar, ik 39 jaar.. 13 jaar samen! En plots ben je weg. Begrijp het niet goed en het spijt me dat ik er niet voor je was wanneer je me nodig had. Mijn wereld staat stil, nu heb ik je nog fysiek bij mij, maar wat straks...
Maar ik beloof je dat ik je nooit vergeet! Jij bent mijn hart, de mooiste, de liefste Tango/Tangonijntje/Nijntje/Flappie en wat er ook gebeurt, ik draag je overal met me mee, want onze herinneringen reiken ver.
Ga nu maar, doe maar slapiejapies en ga terug naar al je hondenvriendjes, hou ze wat in het gareel 😉
Mega knuffel,
Je baasje (en beste vriendinneke)
Ik zou ze allemaal willen redden, en kan met zekerheid zeggen
dat ik jou (Tango) gered heb. Je hebt het leventje gekregen wat elk dier
verdient, geliefd te zijn, geknuffeld en verwend te worden, maar waar je toch
jezelf kon zijn. Elke dag, elk uur, elk moment zal ik je missen. Jij was er
altijd, je enthousiasme, je aanstelleritis, je aandacht opeisende blaf, je
eeuwige geknuffel en geaai. JIJ was mijn beste vriend! Zonder jou is het even
minder mooi, maar ooit zal ik er nog eentje redden en hem/haar hetzelfde leven
geven als wat jij hebt gekregen bij mij.
Voor altijd mijn nummer 1 💖"
Geen opmerkingen:
Een reactie posten