Jaaaah, het gaat heel erg goed met Tula! Het is bizar wat een ontwikkelingen ze doormaakt. Ze is echt een heel lief, grappig en sociaal hondje. Mensen vindt ze heel leuk. Ze loopt op iedereen af, begroet hen zeer uitgesproken en laat zich uitgebreid knuffelen. Je hoeft haar maar aan te kijken en d'r pootje gaat al de lucht in. Ze wordt namelijk graag geaaid in haar lies. Andere honden waren de eerste maanden erg intimiderend en Tula was dan ook behoorlijk reactief aan de lijn. Daar hebben we heel hard op geoefend en ik kan niet anders zeggen dan dat we dat nu goed onder de knie hebben! Ik ken haar signalen en bij het eerste signaal vertel ik haar al dat het niet nodig is om aan te slaan en zij laat zich door me afleiden of kijkt de andere kant op. Als we in het bos zijn, laat ik de lijn (ik heb een sleeplijn van 10m) over de grond slepen. Als ze gelijk naar de andere hond toe kan is er niets aan de hand. Nu ze wat beter los kan lopen laat ik haar vaak ook lekker struinen tussen de struiken zodat ze even haar jachtinstinct kan uitleven. Vorige week kwam ze ineens met een meerkoet aangelopen. Dat was wel even schrikken. Ze volgt behoorlijk goed als we wandelen dus ik gok dat daar nog veel ontwikkeling in te zien gaat zijn. Al kan ik haar soms ook helemaal niet meer bereiken omdat het jagen toch interessanter is. Ze is een echte podenco. Qua uiterlijk en innerlijk! Ze geniet van het lekkere weer nu en ligt graag in de zon! Alleen thuiszijn gaat perfect en op mijn werk zijn ze ook allemaal verliefd op haar. Ik heb haar van begin af aan overal mee naartoe genomen. Ik woon alleen dus ze moest zich wel aanpassen aan mijn leefstijl. Dat gaat heel goed. Auto, bus, trein. Ze stapt overal onbevreesd in en het is heel erg gezellig om samen op reis te zijn. Ik ben echt heeeeeel erg blij met haar. Bizar dat het alweer een jaar geleden is dat ze in de vrachtwagen zat!
Ik geloof dat Tula een heel gelukkig hondje is!
Dank voor jullie werk! Succes met alles!
Liefs, Anke
Geen opmerkingen:
Een reactie posten