Berichtje van bedroefde adoptanten: "Op 31 januari hebben we afscheid moeten nemen van onze Ina. Ze was bij ons van 2012. Een meisje met een pittig karakter! In de loop der jaren zijn schoenen, kleding, vodden, handdoeken, meubels, plinten, muren,... gesneuveld. Af en toe een fikse ruzie met jouw zusje Boke en broer Rion, wat soms eindigde in de dierenkliniek. Maar we gaven jou niet op. Je had ons hart veroverd. Je was ons groot ondeugend kind. Je hebt ons leven zoveel rijker gemaakt! Na 6 jaar mochten we eindelijk over je buik strelen. Je vertrouwde ons !
De tumor in en op je been groeide snel. Er volgden ook bollen in je nek en aan je andere poten. Het verdict was hard. De laatste week was je tumor zo gegroeid en ontstoken dat we jou hebben moeten laten inslapen. Rationeel was dat de beste beslissing. De tumor zou binnen een paar dagen openbarsten en je zou zoveel pijn lijden. Maar je wou niet vertrekken. Je bleef vechten. Het was verschrikkelijk. We missen je enorm Ina, onze grote muis, ons groot monster. Voor altijd in ons hart."
Geen opmerkingen:
Een reactie posten